.

Op donderdag 10 maart 2022 werd de 17e ronder van de Keizer-competitie gespeeld.
Die avond speelde ik mijn derde partij in de Keizercompetitie tegen Flora. Op basis van de Elo-sterkte kan een korte partij verwacht worden.
Maar het is fout om tegenstanders alleen op die grond te onderschatten. Kijk maar naar de bekende partij Cor ten Woude-Kerkdijk van 11 oktober 2018, zie het verslag van die partij. Cor wist me toen een remise te ontfutselen alhoewel ik, gezien het ratingverschil 99% kans had te winnen.

Op mijn vraag waar ze wilde gaan zitten stelde Flora voor om aan de tafel te gaan zitten die vlak bij de werkplek van Bert-Jan staat.

Het werd zonder meer een interessante partij (zie diagram met bijbehorende zetten en varianten). De Weense opening komt zelden op het bord (later wel overgaand in het Italiaans).

Op de dag na de partij realiseerde ik me dat ik na de  zet 4. Pf3 in de zogenaamde Hoogkamp-variant terecht had kunnen komen: met 4. ……..Pe4x waarop het leuk wordt als wit dan 5. Lf7x speelt. Jammer dat ik die kans liet liggen.
Die variant kreeg de naam van Hoogkamp, acht keer clubkampioen (zie de Erelijst), en werd aan de vergetelheid ontrukt door publicaties van ervaringen met deze variant op onze schaakclub: zie publicaties in Eeuwig Schaak van december 1978 “Wie stopt Hoogkamp?” en april 1979 “De Hoogkamp-variant”. Overigens is het wel zo dat ook 5. Dh5 i.p.v. Lf7x mogelijk is. Met die variant verloor Euwe de 27e partij in de match Euwe-Aljechin 1935. Door de gedwongen zet 5. …….Pd6 komt zwart iets gedrongen te staan en heeft moeite om snel zijn ontwikkeling te voltooien.

Een belangrijk moment in de partij ontstond na 6. Lg5. De stelling is symmetrisch en daar wilde ik van af en daarom speelde ik 6.  ……..Pa5. “Paard op de rand, dood in het land” zei men altijd op mijn eerste schaakvereniging.
Analyse met schaakprogramma Fritz toonde later aan dat de zet Pa5 best speelbaar is. Voortzetting van de symmetrie met 6. …. Lg4 is volgens Keres (1971) “nicht ganz vollwertig” .

Maar de analyse van Fritz gaf ook aan dat dan 7. Lf6x de beste zet is voor wit en dat is de zet die Flora ook speelde. Wat ik dus wel bereikt heb is dat de stelling nauwelijks nog symmetrisch kon worden!
Als zwart dan, na Lf6x, met de dame zou terugnemen volgt Pd5. Na Dd8 vreesde ik de vork b4.  Daarom koos ik voor gf6x,
Die vork valt bij nader inzien toch mee door als reactie c7-c6 te spelen en de stelling blijft in evenwicht.
In de latere analyse (zie hieronder bij de partij) is te zien dat zwart na 8. …. Dg6 (i.p.v. Dd8) 9. Pc7x+ in het voordeel komt. Maar wit doet eerst 9. Ph4 met licht voordeel voor wit.

Op zet 9 pinde ik het paard op c3 (en sloeg het de zet daarop) om te vermijden dat het paard de mooie velden d5 of f5 zou bezetten.

Dan komen we bij zet 15.  Het blijkt dat op de zetten 15 t/m 18 de beste zet voor wit  steeds c4-c5 te zijn (ondanks dat ik 16. …..b6 speelde om van die zet af te zijn).
c4-c5 gespeeld op zet 15 en 16 zou tot licht voordeel voor wit geleid hebben, terwijl gespeeld op zet 17  en 18 tot licht voordeel voor zwart.

Op zet 19 won ik een pion.
Flora creëerde nog een Paard van Ree op zet 21 in de veronderstelling dat het paard sterker was dan mijn loper.
Maar nu won ik nog een pion door de zwakte van pion g2.

Kortom een interessante partij mede door na afloop samen de partij te bespreken en vervolgens door Fritz er op los te laten.
Kort was de partij niet. Pas op zet 42 was de partij geëindigd waarmee Flora terecht tevreden was.

Maar hoe zit het nu met het diagonaal schaken??

Het zal anderen ook wel opgevallen zijn dat er een bepaalde stratificatie bestaat in de zaal.

Het viel mij op toen Flora en ik tegen elkaar moesten spelen. Wij zaten in de zaal op punt B, zie de onderstaande figuur.
Die avond, ronde 17 van de Keizer, speelde Rob Hählen (Keizer no. 4) tegen Frank van der Velpen (Keizer no. 1) en zij speelden op punt A.

De daarop volgende week, rapid, zaten voor ronde 10 Luc Preeker (no. 2 op de rapid ranglijst), Sandro Gaeta (no. 3), Nico Felten (no.1) en Ton de Veij (no.5) ook op die plaats A klaar om te schaken. Naast hen zat Rob Hählen (no.4).

Klaarblijkelijk is het zo dat de sterkere spelers spelen in de buurt van punt A en de zwakkere spelers in de buurt van punt B. De schakers tussen sterk en zwakker groeperen zich tussen punt A en B in.

Overigens is het zo dat ik voor de beker een keer won van Rob Hählen, en voor de Keizer won ik wel eens van Luc Preeker, Robert Mirani en Ton de Veij. Ik herinner me dat we dan ergens tussen A en B zaten, zeg op 1/3 van de afstand van AB verwijderd van A.

De hamvraag is nu: Spelen die sterke spelers nu zo sterk om dat ze goed kunnen schaken.
Of is het zo dat, als je tussen sterke spelers zit, dat een zeer positieve invloed heeft op je speelsterkte?

Tegen Flora won ik wel maar ik had er toch nog 42 zetten voor nodig ook al is het Elo-rating verschil tussen ons zeer groot. Zou dat komen omdat ik op punt B speelde??
Daarom stel ik voor dat, als experiment, lager geplaatste spelers zich af en toe mengen onder sterkere spelers rond punt A teneinde vast te stellen of dat een positieve invloed heeft op de speelsterkte.

Wordt het straks zo  dat we straks eerder gaan komen om alvast ons speelbord en  stukken op de tafel bij A op te zetten??

Graag hoor ik de ervaringen van medeleden over dit aspect van ons schaken, het liefst uiterlijk 31 maart a.s. Dan kan ik volgende maand over dit onderwerp nogmaals publiceren.

.

Op donderdag 10 maart 2022 kreeg ik een boekje in mijn hand gedrukt met de titel “Een doos met stukken” waarbij op de kaft o.a. een schaakbord zichtbaar was.
Natuurlijk denk je dan dat het om een doos schaakstukken gaat, maar niets is minder waar.

Bij lezing van het gedegen boekwerk blijkt het om een doos met documenten gaat die de welbekende Jan Rot verzameld heeft. Die documenten zijn stukken, zoals agenda’s, verslagen van vergaderingen van de NHSB en de bondsraad) die in het kader van het bestuur van de Noordhollandse Schaakbond (NHSB) zijn opgespaard door Jan Rot. Uit het boekje  blijkt dat Jan Rot (welbekend bij de oudere garde (wie heeft niet tegen hem gespeeld of gespeeld tegen een team waarin hij zat))  maar liefst van 1970-2013  (43 jaar!!) penningmeester van de NHSB is geweest.

De schrijver van het boekje “Een doos met stukken” is onze Henk Breeuwsma.
Henk ken ik al lang in verschillende hoedanigheden: natuurlijk als lid van onze schaakclub, maar ook als lid in de 70-er jaren toen hij ook voorzitter was. Toen zag ik hem ook als Sinterklaas die op een donderdagavond rond 5 december alle schakers bij de deur welkom heette. Verder als collega bij de Firma Stork waarbij we beiden gehuisvest waren bij Stork Amsterdam aan de Ketelstraat in Amsterdam-Noord met mooi uitzicht op Het IJ richting CS. En dan nog uit ettelijke danszalen waarbij hij en zijn vrouw excelleerden in ballroom, latin en ook nog de Argentijnse Tango.

En dus nu weer als schrijver van een boekje over de geschiedenis van de NHSB in de jaren dat Henk voorzitter (1982-1994) en secretaris (1998-2004) van de NHSB was.

Veel informatie over de vergaderingen die regelmatig gehouden werden: Najaars- en Voorjaarsvergaderingen van het NHSB-Bestuur met afgevaardigden van de clubs in Noorholland. Ook informatie over de Bondsraadvergaderingen waarin het KNSB-Bestuur en de afvaardigingen van de landelijke onderbonden, waaronder de NHSB, van gedachten wisselden.

Verder zijn er een aantal onderwerpen meer in detail worden beschreven:
-Het 50-jarig jubileum van de NHSB in november 1982 waarbij Henk een grote sponsor vindt om bij te dragen in de kosten van het jubileum,
-De geschiedenis van de NHSB,
-Het reilen en zeilen van de Koningsclub Bergen, de club opgericht door miljonair Anfried Pagel,

Verder bevat het boek een fraaie Foto Galerij met 77 foto’s.

Opmerkelijk vond ik het overzicht van de simultaanseances bij de Schaakclub Purmerend.
De lijst omvat maar liefst 30 simultaanseances. De eerste werd gegeven door Cor de Heer ter gelegenheid van de oprichting van de club in 1931. Bekende schakers zoals Fine, (1937), Max Euwe (1943), Withuis en Bouwmeester (1969), Kotov en Timman (1971) en verder o.a. Portisch, Korchnoi, Hort, Tal, Anand, Zsofi Polgar en Seirawan kwamen naar Purmerend.
Ter gelegenheid van 550 jaar Purmerend in 1960 werd er een simultaanseance gehouden aan 578 borden waarbij 21 simultaanspelers aantraden waaronder de top-14 van de Nederlandse schakers (Euwe, Donner, Bouwmeester, Orbaan, Van Scheltinga etc). Kunt u zich dat voorstellen?: organiseer ruimte en materiaal (578 tafels, borden en stukken) voor dit evenement!

Opvallende punten in de vergaderingen zijn:

-een voorstel om spelers met een Elo-rating van meer dan 1900 niet in de klasse 4, 3 en 2 te laten uitkomen (1983)
-In 1984 kwam het voorstel om, teneinde afgebroken partijen in de NHSB competitie te vermijden, na zet 36 de klok een kwartier terug te zetten en binnen de resterende tijd de partij uit te spelen. Voorstel verworpen. Dit onderwerp kwam bij herhaling  op de agenda maar haalde het steeds niet omdat men “uitvluggeren” van een partij geen reclame vond voor de schaaksport. Uiteindelijk zijn we gelukkig toch van die hangpartijen afgekomen en wordt de uitslag op de speelavond bekend.
-In de Bondsraadvergadering van 5 november 1988 wordt voorgesteld om de KNSB-contributie met fl. 1,00 te verhogen ten bate van het Max Euwe  Centrum. Dit voorstel wordt later overgenomen door de KNSB (en nog steeds draagt elk lid jaarlijks een klein bedrag bij voor het Max Euwe Centrum hetgeen niet in de weg staat om meer geld aan het centrum te doneren, zie de website van het Max Euwe Centrum).
-Uit het verslag van de Voorjaarvergadering 1991 blijkt dat de Schaakclub Purmerend de grootste schaakclub binnen de NHSB was: 133 leden, tegen De Uil 126 en Castricum 102 leden.
-In 1993 was de financiële situatie van de KNSB wankel. Er zou bezuinigd moeten worden. In de wandelgangen werd gesproken over “DE TON VAN HENK” omdat Henk in het voorzittersoverleg eens een voorzetje had gemaakt hoe er bezuinigd zou kunnen worden.
-Bondsraad 1993. Hier vinden we een brief van de secretaris van de NHSB waarin de loftrompet wordt gestoken over de invulling door Henk Breeuwsma van de taak als voorzitter van de NHSB. Henk werd voorgedragen als erelid (van de NHSB of KNSB?). Henk geeft aan dat hij gewoon gedaan heeft wat er van een voorzitter wordt verwacht. Die reactie is wel tekenend voor zijn bescheidenheid: de verwachting heeft hij klaarblijkelijk omgezet in daden.
-Op pag. 63 komt Kees Pruis, voorzitter van de Schaakclub Purmerend tijdens het schrijven van het boek door Henk, ter sprake nl. dat hij een integere en sportieve persoon is.
-Bij het verslag van de Jaardag NHSB-Bestuur 2001 is een aardig verhaal te vinden van de hand van Henk. Het gaat over een leerling die in het schaakteam van een basisschool zat. Het team kreeg schaakles van Henk ter voorbereiding van het scholentoernooi. En met succes. Het team won dat scholentoernooi. Uit het verhaal blijkt dat de leerling uiteindelijk bij een biljartclub is gaan spelen. Het verhaal is een stille hint naar clubs om leden te werven en vast te houden.

De Foto Galerij toont op de eerste foto een gezelschap met o.a. Feike  Dokter, één der oprichters van Schaakclub Purmerend,
Verder zien we Theo Commandeur met zijn onafscheidelijke sigaar.
We zien een jonge Jaap Leguijt met mooie bakkebaarden.
Uiteraard zijn foto’s te zien van de door Schaakclub Purmerend georganiseerde simultaanseances met ook een keur van politici die graag naar Purmerend kwamen om te schaken. Schaken konden die politici: zij waren de spelers die tegen 24:00 uur nog steeds de grootmeesters partij boden!
Een foto waarop Wladimir Goossen speelt tegen Henk Breeuwma en zo, als op die foto, zag ik ze ook weer rechts van mij precies zo tegen elkaar schaken op de avond dat ik het onderhavige boekje in handen kreeg.

Een prangende vraag die bij mij opwelt bij het zien van de foto genomen in 1991 tijdens het 60 jarig Jubileum van Schaakclub Purmerend (pag. 88 foto rechts onder): Waar is dat schilderij gebleven dat onthuld werd??

Al met al een boek dat ik met veel plezier gelezen heb en dat ik van harte aanbeveel om ook te lezen.

Ja, wat hebben die met elkaar te maken?
In het algemeen niet veel maar in dit geval hebben ze iets met elkaar te maken.
In Purmerend zijn al helemaal geen verkiezingen zo kort na de fusie tussen Purmerend en Beemster met de bijbehorende gemeenteraadsverkiezingen.

Als we op de erelijst van schaakkampioenen van onze club kijken prijkt daar voor 2015, 2017 en 2018 als Kampioen van de Keizercompetitie de naam van Ton van Nieuwkerk.
Ik kwam zijn naam tegen in een artikel in de NRC van 12 maart 2022 pagina 28 met titel “Commerciële bieb is ‘geen hosanna”.

Uit het artikel blijkt dat Ton op dit moment wethouder is in de gemeente Waterland. Het gaat natuurlijk over bezuinigingen die gemeenten moesten en moeten gaan doorvoeren. In het bijzonder gaat het over de bezuiniging op de bibliotheek. Na een bezuinigingsronde is de openbare bibliotheek opgevolgd door een commerciële bibliotheek.
Waterland is één gemeente maar bestaat uit  een stad en negen dorpskernen. De afstand tot de bibliotheek mag niet te groot zijn en daarom zijn er vier vestigingen van de bibliotheek in de gemeente. En dat moeten er niet minder worden.

Als wethouder voor het sociale domein vraagt nu ook de opvang van vluchtelingen uit Oekraïne zijn aandacht.

De vraag is natuurlijk of Ton ook de volgende zittingsperiode wethouder zal worden. Zo niet, dan heeft hij weer (meer dan) voldoende tijd om te schaken en zien we hem graag weer regelmatig terug al is het maar om Frank, na het tegenspel van Rob Hählen van afgelopen donderdag, nog wat meer tegenspel te bezorgen.

.

.

In het artikel op deze website getiteld “Ireen Wüst? Nee, Max Euwe!” wordt impliciet de vraag gesteld of schaken een sport is.

Door diverse media, dus journalisten, wordt klaarblijkelijk schaken nog niet altijd als sport gezien.
Maar als je de publicaties van journalisten leest, en je mag aannemen dat journalisten elkaar publicaties lezen, zijn er toch wel indicties dat schaken wel degelijk een sport is en dat dat soms in mediapublicaties verwoord is.

Via een recherche in het krantenarchief van het dagblad NRC met het trefwoord “denksport” kwam ik twee heel relevante publicaties tegen.

De eerste publicatie dateert van 23 maart 2021 getiteld “Vijf jaar na zijn dood wordt het steeds leuker om het over de voetbalideeën van Johan Cruijff te hebben” van de hand van Auke Kok.
In dit artikel wordt aangegeven dat Johan het voetballen opnieuw moest uitvinden omdat hij de kracht miste om hard te schieten.
De journalist gaat dan verder: “In de loop van de jaren werd zijn uitvinding – van voetbal een behendigheidsspel maken, een denksport haast – zijn filosofie, zijn weg naar succes.”.
Hier wordt een innige link tussen voetballen als sport en denken als sport aangegeven.

De tweede publicatie dateert van 16 juli 2012 getiteld “Denksporter tussen de tempobeulen” van de hand van Michiel Dekker.
Dit artikel gaat over Anna Schellekens, stuurvrouw van de vrouwen-acht bij het roeien. Ze meet 1,63 meter en 48 kilo. Maar verder is ze wel een essentieel onderdeel van de vrouwen-acht om een goed resultaat te behalen met de bediening van het roer middels twee touwtjes en het geven van aanwijzingen aan de acht opdat die optimaal presteert.
Ook hier een innige link tussen een krachtsport door de vrouwen-acht  en het denkproces van de stuurvrouw.

Compliment voor Het Euwe Centrum om de vinger aan de pols te houden voor onze geliefde sport!

.

Veel schakers zullen met genoegen terugdenken aan het op zaterdag 19 februari 2021 gehouden Jubileum Toernooi ter gelegenheid van het 90-jarig bestaan van de Schaakclub Purmerend.
Maar liefst 64 schakers traden aan in 8 groepen om elkaar te vermaken met het rapid schaken. Thomas Broek won het toernooi, met Katharina Ricken als tweede en Ardin Bosboom als derde.

Als deelnemer kan ik alleen maar de organisatoren alle hulde brengen voor de prettige ambiance waarin het toernooi gespeeld kon worden. Verrassenderwijze kon ons speellokaal gemakkelijk de acht tafels van ieder vier borden  voor acht spelers opnemen waarbij de zaal dan nog steeds een ruime indruk maakte.
De wedstrijdleiding was uitstekend, het speelschema eveneens. In rustige sfeer kon er gespeeld worden met soepele overgangen van ronde naar ronde. De prijsuitreiking kon volgens tijdschema beginnen.

Bert-Jan Melchers, als wedstrijdleider, moest slechts één keer een, zowel de facto als voor hemzelf, moeilijke beslissing nemen in een gecompliceerde situatie en onder tijdsdruk, maar hij kweet zich daarin als ware hij de bekende koning die een Salomon’s oordeel moest geven. Ook achteraf gezien een goede beslissing die nauwelijks of geen invloed had op de eindrangschikking in de betreffende groep.

Een groot compliment voor Katharina Ricken die fraai tweede werd in de hoofdgroep. Zij speelde met een handicap: terwijl de andere spelers in Noordholland wonen, soms zelfs vijf minuten van de speelzaal,  vertrok Katharina om 6:00 uur uit Krefeld om tijdig in Purmerend aanwezig te kunnen  zijn.

Uit diverse publicaties blijkt dat de deelnemers alle waardering hadden voor dit toernooi.

De eerste complimenten kwamen uit Volendam middels een snelle publicatie op de website van de Schaakclub Volendam, zie Website Volendam onder de titel “”Zes Volendamspelers in Jubileum Toernooi Purmerend” waarin, naar goed Volendam’s gebruik, de verrichtingen van de Volendammers breed werden uitgemeten. Ook werd aangegeven dat meer Volendammers mee hadden willen doen maar dat de inschrijving gesloten werd omdat de limiet van 64 spelers werd bereikt.
Waardering voor de organisatoren van het toernooi werd uitgesproken.

Ook op de website van Schaakclub Aris de Heer werd ruime aandacht besteed aan dit toernooi, zie Broek in Waterland. Een woordspeling op de naam van de winnaar van het Jubileum Toernooi  Thomas Broek die ook lid is van Schaakclub Aris de Heer. En als je mooie veren hebt wil je die natuurlijk ook uitbundig tonen!

Via het artikel “Uitslagen en eindstanden JUBILEUM TOERNOOI” op deze website kan ook de publicatie in het Noordhollands Dagblad van 21 februari j.l. ingezien worden dat ruime aandacht aan het toernooi gaf, met name aan winnaar Thomas Broek.

Co Buysman schreef al op 21 februari 2022 ook een vlot geschreven artikel over het toernooi waarin hij uiteraard aandacht besteedde aan de deelnemende Caïssa-leden, in het bijzonder aan de overwinning van Fred Avis in groep 2.

Het Bestuur en de leden van de Schaakclub kunnen terugzien op een geslaagd toernooi. En nu: Op naar de 100!!!

.