team 3
Team 3: nabeschouwing van de NHSB competitie
.
Nu de kruitdampen zijn opgetrokken in de NHSB competitie klasse 2B is het tijd om terug te kijken op de prestaties van het derde team.
De volgende wapenfeiten kunnen vermeld worden:
1) Een eervolle derde plaats in de eindrangschikking met 9 matchpunten en 34 bordpunten. Dus slechts ½ bordpunt minder dan winnaar Heerhugowaard.
2) Frank van de Moolen, Serkan Milli en Paul Meijer behoren tot de topscorders van klasse 2B met respectievelijk plaats 2 met 5 uit 6, plaats 3 met 5 uit 6 en plaats 9 met 5 uit 7.
Achteraf blijkt dat de wedstrijd Heerhugowaard 2-Purmerend 3 de beslissende wedstrijd is geweest. Indien die wedstrijd 4-4 in plaats van 4 ½ -3 ½ geëindigd zou zijn, dan zou Purmerend 3 met ½ bordpunt voorsprong kampioen geworden zijn. Zo zie je maar dat naast primair speelsterkte ook trucs bijdragen aan het behalen van het kampioenschap evenals een trouwe opkomst van de vaste teamleden.
Indien u op deze pagina kijkt bij de TAGS-lijst dan ziet u dat, tussen Romayn en Vladimir, TEAM 3 prominent prijkt in die lijst. Dat is te danken aan de regelmatige publicaties van het team op deze website door teamleider en het team als geheel.
Als trouwe spelers worden Ruud de Groot en Paul Meijer genoemd die alle zeven wedstrijden hebben meegespeeld.
Topscores in het team werden behaald door Serkan Milli met 5 uit 6 (83%) en Frank van der Moolen met eveneens met 5 uit 6 (83%). Hun prestaties betekenen een CPR (competitie prestatie rating) van 1842 (+105) respectievelijk 1915 (+229!) voor die gespeelde 6 partijen.
Kees Kerkdijk kreeg de sterkste tegenstand te bestrijden. De gemiddelde sterkte van zijn tegenstanders op bord 1 was 1843 elo-punten.
Dank gaat uit naar de invallers Serkan Milli, Wim Dekker en Frans Kerkhoff, en naar Rob Hählen die drie ronden het teamleiderschap vervulde.
Nu alle resultaten van klasse 2B bekend zijn is het mogelijk om een vergelijking te maken tussen de behaalde score en de theoretisch te behalen score op basis van de elo-rating van onze teamspelers en die van de tegenstanders. Er is uitgegaan van de elo ratings aan het begin van de competitie 2016-2017 zoals ook gebruikelijk is bij de NHSB.
In de onderstaande tabel wordt achtereenvolgens vermeld: naam, score, elo-score, verhouding score/elo-score:
Kees Kerkdijk 2,5/5 2,453 1,02
Ruud de Groot 3,5/7 4,123 0,85
Ton de Veij 3/6 3,632 0,83
Rob Hählen 2/6 3,420 0,58
Frank vd Moolen 5/6 4,200 1,19
Daniel Doorn 2/3 1,774 1,13
Luc Preeker 4/6 4,178 0,96
Paul Meijer 5/7 4,537 1,10
Serkan Milli 5/6 3,213 1,56
Deze resultaten kunnen ook grafisch uitgezet worden, zie de volgende figuur.
Punten boven de schuine gestreepte lijn liggen in het gebied waarbij de score hoger is als de verwachte score op basis van de elo-ratings. Voor het gebied onder de lijn ligt de score lager dan de verwachte score.
Het moet gezegd worden dat deze data met een zekere schroom gebracht worden. Het zeer goede resultaat van 1,59 zal zeker door de betreffende speler bij de team-plaatsings-commissie gebruikt worden als argument voor plaatsing in team 3 of zelfs team 2. Schrijver dezes kan slecht de commissie als suggestie meegeven dat, zolang de betreffende speler Vladimir niet van het bord veegt, dat dan nog alles open ligt.
Overigens is nog interessant dat de totale score van het team 32 boordpunten was terwijl de verwachte elo-score 31,51 was.
Dus daaruit blijkt dat de elo-rating toch een waarde heeft om resultaten te voorspelen, wel niet van een enkele partij, of van een wedstrijd, maar wel van grote aantallen partijen.
Het kan zijn dat iemand uitstijgt boven zijn elo en goed scoort, maar daar tegenover staan dan weer teamgenoten die blunderend punten weggeven. Bij de tegenstanders is dat al idem dito.
Rest nog Foppe Reinders te bedanken voor het vele scheidsrechterswerk, Bert-Jan Melchers voor onder andere het volgen van de opstelling der teams teneinde reglementaire missers te voorkomen, en natuurlijk Jan Poland voor het kunst- en vliegwerk met klokken, borden en stukken zodat de thuiswedstrijden op tijd kunnen beginnen.
.
EGGERT Purmerend 3 – Aris de Heer 6,5- 1,5
.
Donderdag 30 maart 2017 speelde het derde team de afsluitende wedstrijd in de NHSB competitie klasse 2B.
Het derde team won overtuigend en eindigde daarmee met 9 matchpunten op een eervolle derde plaats na Heerhugowaard 2 (kampioen, 11 mp) en Schaakgroep Koedijk (10 mp). Onze felicitaties gaan hierbij naar schaakclub Heerhugowaard.
De laatste wedstrijd werd door ons team ontspannen gespeeld omdat er geen degradatie-gevaar bestond.
De stand stond vrij snel op 3-1 door salon remises van Serkan Milli en Kees Kerkdijk, winst van Luc Preeker en reglementaire winst van Daniel Doorn.
Op de overige vier borden werd echter verwoed gestreden tot in de late uren. Omstreeks 23:30 resulteerde dat in remise voor Frank van der Moolen en in winst voor Ruud de Groot, Ton de Veij en Paul Meijer.
De traditie wil dat Paul in het algemeen vroeg het eerste matchpunt binnenhaalt, maar dit keer had hij het voorrecht om de laatste winnende zet voor het derde team uit te kunnen voeren.
Uiteraard volgt binnenkort een tweede bericht met partij impressies van de spelers zelf.
Verrassenderwijs bleek dat de wedstrijd Heerhugowaard 2 tegen Bakkum, ofwel de wedstrijd tussen de kampioen en het, vóór de laatste ronde, zwakste team in gelijkspel 4-4 eindigde. Daardoor ontsnapt Bakkum aan degradatie onder andere door onze ruime overwinning op Aris de Heer. Het is niet anders. It’s all in the game.
Overigens mochten we ook Eddy Saraber in ons midden zien met camera waarmee hij o.a. de partijnotaties fotografeerde. Dat belooft ook te zijner tijd weer een mooi verslag te worden op de website van Aris de Heer, zie https:\/\/www.sc-arisdeheer.nl
Voor details van NHSB klasse 2B zie https:\/\/www.nhsb.nl/index.php?pageID=2&seizoenID=2016&klasseID=626
.
Partij-impressies: EGGERT Purmerend 3 tegen Oppositie
De uitslag van deze op 9 maart 2017 verspeelde wedstrijd met een korte impressie is eerder verschenen op deze website op 10 maart 2017.
Hieronder volgen, traditiegetrouw, de impressies van de spelers in volgorde van het beëindigingstijdstip.
Geprobeerd zal worden om dit voortschrijdende bericht telkens weer aan de top van het nieuws te plaatsen zodra een speler zijn partij-impressie heeft toegevoegd.
Bord 6 Paul Meijer-Tjerk Voskuil 1-0 [1-0]
Bord 1 Simon Smit-Kees Kerkdijk 0-1 [2-0]
Er kwam een Ponziano opening op het bord.
Ik kon me nog net herinneren uit mijn openingsbijbel Paul Keres “Moderne Theorie der Schacheröffnungen, Dreispringerspiel bis Königsgambiet, Sportverlag Berlin 1971” dat daarin na 3. c2-c3 d7-d5 wordt aanbevolen als waarschijnlijk sterkste antwoord. Er volgde 4. Lb5, hetgeen ook door Keres in dat boek wordt aangegeven.
Het is met openingstheorie zó dat het uitstekend werkt tot aan het punt waarop de openingstheorie in het geheugen van de speler uitgeput is. En dat punt was voor mij bij deze vierde zet van wit aangebroken.
Zoals de Woudloper al zo treffend schreef in zijn column Spanning en Stress was de spanning dan ook heel groot: het was me duidelijk dat Simon deze opening natuurlijk dikwijls speelt, want wie krijgt dit ooit tegen gespeeld? En natuurlijk was hij ook precies op de hoogte van de actuele status van de theorie. Een slechte voortzetting van mij zou door hem ongenadig afgestraft worden.
Derhalve trok ik een kwartier uit om een zet te vinden. Het voordeel van c2-c3 is dat de witte dame direct naar a4 kan om met Lb5 een batterij te vormen. d5xe4 vond ik ook niet aantrekkelijk wegens Pe5x maar later zag ik bij Keres dat dat wel de beste zet is en helemaal niet gek voor zwart.
Met het echter door mij gespeelde 4. a7-a6 dwong ik de loper direct kleur te bekennen.
Nu verzonk Simon ook een kwartier in diep gepeins. Dat had ik niet verwacht want hij kende de theorie immers!! Maar later vertelde hij dat hij deze zet nog nooit had tegengespeeld gekregen. Dus we maakten samen een nieuwtje in een hele oude (klaarblijkelijk uit de 18e eeuw volgens Keres) opening.
Op 5. Da4 was ik voornemens Ld7 te spelen en Fritz geeft aan dat ik dan enig voordeel zou hebben gehad. Maar Fritz geeft nog een betere zet nl. 5. ….. a6xb5, dus een kwaliteitsoffer en zwart zou uitstekend staan.
Om een lang verhaal kort te maken: Simon speelde 5. Lb5xc6 en ik offerde vervolgens op de negende zet ook een kwaliteit (Ta8 tegen Pe5) met als compensatie een op te bouwen voorsprong in ontwikkeling.
Inderdaad kon ik mijn stukken D,L,P ontwikkelen en inzetten tegen de verzwakte koningsstelling terwijl Ta1, Pb1 en La3 vooralsnog werkeloos toekeken en de witte dame op a8 buitenspel stond.
Vrouwe Fortuna zat ook duidelijk op mijn knie toen mijn tegenstander zich verrekende en dacht, om mijn aanval af te zwakken, de dames te kunnen ruilen onder opoffering van een pion, doch ik ging een toren winnen op zet 17 waarna Simon sportief direct opgaf op zet 16.
Het was allemaal geheel reglementair. Dus videoscheidsrechters en doellijntechnologie waarover de Woudloper sprak zijn geheel overbodig in dit mooie spel dat schaken wordt genoemd.
In een korte nabespreking met Simon kwam ook nog de onbegrensde schoonheid van het schaakspel ter sprake hetgeen verder uitgewerkt is in het lezenswaardige artikel dat op 12 maart 2017 gepubliceerd is op deze website, welk artikel door mij van harte ter bestudering wordt aanbevolen.
Bord 7 Richard Sauer-Luc Preeker ½-½ [2½-½]
Voor Luc wordt door Kees de partij-impressie afgeleid uit het notatieformulier daarbij gesteund door analyse van de parti door het Fritz13 schaak-programma.
Na afwezigheid van Luc in de vorige wedstrijd tegen Heerhugowaard trad Luc weer aan.
Zijn pols was zodanig genezen dat Luc zelf de zetten in goed leesbaar schrift kon opschrijven op zijn notatieformulier. Het was dus niet nodig om een beroep te doen op FIDE artikel 8 “het noteren van de zetten”, meer in het bijzonder artikel 8.1.e het noteren van de zetten door een assistent.
Een interessante partij. Een Russische opening die echter direct vanaf de derde zet van wit zich ontwikkelde langs weinig bekende paden.
In het algemeen kan gesteld worden dat wit zich solide doch passief opstelde. Vanaf zet 11 begon Luc zijn stukken, uitgezonderd de torens, te richten op wits koningsvleugel. Wit begon te manoevreren om een dreigende aanval op zijn koningsvleugel te pareren. Luc regisseerde duidelijk de partij.
Op zet 24 bracht Luc op gevoel een paardoffer op h3 en dwong de koning om naar voren te komen op g3. Dat zag er heel bedreigend uit voor wit maar Fritz analyseerde de partij als gelijk spel!
Luc bracht zijn f-pion naar voren om de aanval te versterken hetgeen er zeer bedreigend uitzag maar merkwaardigerwijs was dit toch niet zo goed: Fritz analyseerde de stand voor wit nu op +3,5 pion, dus groot voordeel voor wit.
Maar wit nam zijn kansen toch niet waar en dat moet om psychologische redenen geweest zijn: zwarts stukken- en pionnenstelling zag er zeer dreigend uitzag en het initiatief lag al vanaf het begin van de partij bij Luc. Wit zag af van het nemen van de zwarte h-pion waarschijnlijk omdat hij vreesde dat de h-lijn dan ten goede zou komen aan zwart.
Wit trok zijn dame terug van de koningsvleugel waarvan Luc gebruik maakte om met paard en dame de witte stelling binnen te dringen hetgeen voldoende was om eeuwig schaak af te dwingen.
Luc bracht daarmee de stand op 2½ – ½ en droeg daarbij bij aan de mooie overwinning van het team.
Bord 5 Matthijs Mühren-Ton de Veij 0-1 [3½-½]
Ik kwam met zwart goed uit de opening, wist al snel de h2-pion te slaan met schaak en toen wit naar f1 ging met de koning kon ik even later met een schaak op c4 met de dame het paard op a2 slaan, nadat mijn sympathieke tegenstander Matthijs Mühren dat paard daar vanaf c3 enigszins buitenspel had gezet.
Hierna was het een kwestie van rustig uitspelen.
Kortom een rustige avond.
Bord 2 Rob Hählen-Kees Jongkind 0-1 [3½-1½]
Over mijn partij ben ik bijzonder ontevreden, en niet alleen omdat ik de enige was die verloor. Op twee momenten had ik een andere weg kunnen inslaan, de tweede keer zou het duidelijk beter geweest zijn als ik de voortzetting had gekozen die ik heb verworpen.
Als ik dan ook nog twee sterke zetten van hem (19. …, Dd5 en 21. …, Lc3) gewoonweg niet heb zien aankomen en onnodig een kwaliteit geef (het venijnige commentaar van mijn analyseprogramma: “Een flinke bok tot slot, maar het was toch al verloren” laat aan duidelijkheid niets te wensen over) is het duidelijk dat mijn verlies volkomen terecht was.
Wat mij achteraf lang heeft beziggehouden (en nog…) is de vraag waarom ik toch zo hardnekkig heb vastgehouden aan het combinatoire motief in mijn partij waaraan ik tijdens de training een week eerder aandacht aan heb besteed (zie aldaar de fragmenten 1 en 2). Die combinatoire beslissing had ook in deze partij kunnen gebeuren, maar mijn tegenstander wist dat te voorkomen. Om Aagaard te citeren: ‘Wat dacht ik in hemelsnaam?!”. Het simpele antwoord op deze vraag is: “Ik dacht helemaal niet….!”
Bord 8 Serkan Milli-Matthijs Hulsebos 1-0 [4½-1½]
Bord 4 Frank van der Moolen-Dick Oostrom 1-0 [5½-1½]
Ik speelde een fijne partij met wit, waarbij ik in de opening lekker de ruimte kreeg.
Op de 12e zet deed mijn tegenstander een wat mindere zet waardoor ik in de aanval kon. Dat leverde op de 15e zet loperwinst op, tegen twee pionnen. Hoewel de computer later aangaf dat ik vervolgens wat te gretig doorging met aanvallen, leverde het toch snel de definitieve winst op.
bord 3 Cor van Etten-Ruud de Groot 0-1 [eindstand 6½-1½]
Ik speelde met zwart een geweigerd Morragambiet. Mijn tegenstander wist hier niet zo goed raad mee, want hij speelde op een gegeven moment Pa3 en dat paard heeft verder de hele partij niets gedaan! Wist al snel een pion te winnen en stond dus best goed. Het was nog wel even manoevreren in het centrum, maar speelde eigenlijk met een stuk meer. Omdat we toch vrij veel tijd staken in de zetten kwamen we allebei in tijdnood, zeker toen de zege van het team al vast stond gooide hij alles open. Ik was zo stom om tot 2 minuten op de klok te blijven noteren. Moest uitkijken dat mijn tegenstander geen eeuwig schaak kon gaan geven. In tijdnood zag ik nog wel dat ik heel eenvoudig een stuk (en daarmee de partij) kon winnen, maar onbegrijpelijk deed ik deze zet niet. Omdat zijn koning helemaal open stond en nog minder tijd had en niet wist hoe hij de stelling moest oplossen ging hij door zijn vlag.
Over het begin was ik tevreden, maar in het einde speelde ik niet goed en maakte een paar foute beslissingen, maar goed: het resultaat telt en ik heb eindelijk weer eens gewonnen!
.
EGGERT Purmerend 3 – Oppositie 6½ – 1½
.
Op donderdag 9 maart 2017 werd deze wedstrijd gespeeld in zesde ronde van de NHSB-competitie klasse 2B. Het derde team smaakte het genoegen om overtuigend te winnen van Oppositie uit Heiloo.
Daardoor handhaaft Purmerend 3 zich nog steeds op de derde plaats in klasse 2B.
Deze winst was belangrijk waardoor de kans op degradatie verdwenen is. Anderzijds kunnen we ook geen kampioen meer worden.
Om het kampioenschap wordt door de teams van Heerhugowaard en de Schaakgroep Koedijk nog gestreden. Heerhugowaard heeft de beste kansen om kampioen te worden, een mooi resultaat van het team bij het 50-jarig jubileum van hun schaakclub.
Voor details zie https:\/\/www.nhsb.nl/index.php?pageID=2&seizoenID=2016&klasseID=626
Voor het derde team ligt de derde of vierde plaats in het verschiet afhankelijk van de resultaten in de laatste ronde die eind maart verspeeld wordt. Dan spelen we in een thuiswedstrijd tegen Aris de Heer uit Middenbeemster.
Paul Meijer pakte zijn oude traditie weer op door snel en als eerste te winnen.
Zowel Serkan Milli als Frank van der Moolen wonnen hun partij zodat ze in het team aan kop gaan met 4½ uit 5 (90%). In NHSB klasse 2B staan zij daardoor fraai op de derde en vierde plaats van de lijst van beste spelers.
Complimenten gaan naar Jan Poland en kornuiten die ervoor zorgden dat, ondanks de hectische drukte van de jeugdafdeling en het proefexamen dat werd afgelegd in de wedstrijdruimte, de wedstrijd op tijd kon worden gestart: de acht borden met opgezette stukken en ingestelde klokken stonden gereed in de opslagruimte zodat de speelruimte in 10 minuten was opgetuigd.
Zoals gebruikelijk is zal op korte termijn een artikel geplaatst worden met de partij-impressies van de spelers.
.
Team-wedstrijd TRUCS deel 3: de GT truc
Sorry, maar u heeft geen toegang tot deze pagina.