halve finale beker
De planning geeft aan dat op 25 februari de halve finale van de beker gespeeld wordt.
Voor de halve finale staan de volgende partijen op de rol:
Wim Luberti (2201) – Rob Hählen (1804)
Pieter Hopman (2350) – Warner de Weerd (2186)
S.V. Het Spaarne 3 – Purmerend 4 2 – 4
Cor Groot en Evert Schlebaum waren afwezig wegens vakantie, invallers waren mij zelf genoemde en de altijd aardige/goed lachse Ton van Diepen.
IK heb maar 1 partij kunnen volgen die van Peter Smeenk.
Peter Smeenk moest tegen 1 zeer laag houdende rating van 897, volgens de berekening +0.6 als Peter zou winnen, en Peter won tot opluchting van hemzelf.
Ongeveer 30 min. later verloor, (die fantastische Jeugdleider), Frank Reurs 1 beetje ongelukkig.
De rest weet ik niet veel van….maar dat Rudolf Puister won en Ton van Diepen remise maakten.
Stond het voor ons 2,5-1,5. Kopman Wim Dekker stond wel lekker , later toen ik keek was het toch niet makkelijk om te winnen, eerder om remise te houden. 3-2.
Ja en mijn partij, ik stond niet lekker vanuit de opening, Albins tegengambiet.
Later kwam ik ook wel 2 pionnen achter om de aanval te houden bijv. mat of materiaal winst.
Dat laatste lukte bovenwonder wel, Wim Hoffenaar trapte ineen zichtbare mataanval, em ik zette hem mat in 6 zetten. Dus 4-2 voor Purmerend, wel geluk gehad! Teamleider Perry Koopmans
Robert Balm – Wim Dekker ½ – ½
Frank Otten – Ton van Diepen ½ – ½
Wim Hoffenaar – Perry Koopmans 0 – 1
Andre Fivet – Peter Smeenk 0 – 1
Michiel de Wolf – Rudolf Puister 0 – 1
John Post – Frank Reurs 1 – 0
2 – 4
Zinderend slot van een spannende middag
Gisteren speelde het 1e team van Eggert Purmerend de belangrijke wedstrijd tegen Paul Keres uit Utrecht. Voor diegenen die niet weten wie Paul Keres was.
Paul Keres was een GM uit Estland en overleed op 59-jarige leeftijd in 1975. Hij heeft een 30-tal openingsvarianten nagelaten en was in de jaren ’50 en ’60 één van de sterkste schakers ter wereld.
Het ratingverschil was iets in ons voordeel, maar de Utrechters hadden een puntje meer.
Al snel was er op bijna alle borden spektakel te zien. Zo offerde Jan Breukelman tegen Piet al snel een kwaliteit en zo te zien was dat wat voorbarig. Ook Wim kon het niet nalaten om een pion te offeren, maar daarvoor kreeg hij wel meer ruimte waar hij erg secuur mee omsprong.
Na zo’n 2 uur spelen zag het er bijkans prima voor ons uit.
Na 3, 5 uur werd het 1e puntje door Lucas gescoord. Was hij de vorige wedstrijd nog de laatste, nu zag hij kans middels een uitstekende verdediging, de offers van Jeroen Bollaart te ontmantelen en als 1e een vol punt te scoren. Even later was het de beurt aan Giel. Hier gebeurde ook van alles. Maar het offer wat Anton Rosmuller bracht, gaf wel enige hoofdbrekens, maar de ver vooruitgeschoven pion op e6 werd van 4 kanten door Giel belaagd, hetgeen teveel van het goede was en we met 2-0 voorstonden.
Zijn partij:
Over de andere borden hadden we, behalve bij Demre nog geen reden tot klagen.
Helaas kon een tijdens de partij ziek geworden Nicky ondanks een in 1e instantie prima positie het niet bolwerken tegen Bert Both en zo was daar bij het ingaan van de tijdcontrole de 1e nul en al snel volgde er een nul voor Pieter.
Na zo’n 15 zetten had Hugo ten Hertog nog maar zo’n 6 minuten bedenktijd en Pieter nog zo’n 50 minuten en ik vond ook nog dat Pieter beter stond. Maar Hugo haalde alles uit de kast, won een paar pionnen en toen kon onze kopman opgeven.
Yong Hoon was de volgende die verloor. Na een goed begin en een goede stand, ging het tegen de tijdcontrole danig mis tegen het jonge talent Casper Schoppen. En zo was de score ineens 2-3 in ons nadeel.
Enrico stond zeker niet slechter en kon in het eindspel een pionnetje winnen. Helaas niet genoeg voor de winst en remise werd zijn deel tegen Paul Hommerson.
Op de overige borden stonden Wim gewonnen, Demre slecht, Warner wellicht iets beter en Piet minder, zodat we moesten hopen op maximaal een gelijkspel.
Demre verloor uiteindelijk tegen Xander Wemmers, na met een kwaliteit minder nog van alles te hebben geprobeerd met een verre pion, maar IM Wemmers gaf geen krimp en scoorde de 2 1/2 – 4 1/2.
In Warner’s partij ging van alles mis met de klok. Eerst had na de tijdcontrole een of andere onverlaat (niemand weet wie) de klok bij het bord weggehaald (beide spelers liepen even rond om zich van de stand op de resterende borden op de hoogte te stellen). Helaas kon de arbiter van dienst de klok niet instellen en deed Warner’s tegenstander dit maar zelf. Maar in het 2e gedeelte kwam Warner er achter, dat de per zet toegevoegde 30 seconden er niet meer bijkwamen. Dus weer de klok ingesteld en wederom gaf de arbiter niet thuis. Niet om het een of ander, maar daar is de wedstrijdleider toch ook voor.
Hij moet toch tenminste de klok kunnen instellen.
Hierna gaf ik Warner het teken om vol op de aanval te gaan en te gaan forceren.
Eerst won Wim na een uitstekend gespeelde pot na een nog wat moeizaam eindspel.
En Warner voerde de druk op tegen Marijn Otte, die een op a8 staande loper behoorlijk had buitengesloten.
Hij won een pion op de h-lijn en toen zijn 2 verbonden pionnen op de koningsvleugel naar voren stoven, was er geen houden meer aan en was de stand met 4 1/2 – 4 1/2 gelijk en moest Piet het laatste halfje zien binnen te halen.
Piet had na het kwaliteitsoffer zijn zaakjes goed op orde, maar overzag helaas een goede voortzetting en toen keerden de kansen voor Breukelman en resteerde er een eindspel met zwart een loper en 3 pionnen tegen Piet een toren.
Met voor beiden steeds nog maar weinig seconden op de klok gaf Piet een demonstratie weg van hoe zo’n eindspel gespeeld moet worden. De talrijke toeschouwers keken ademloos toe. Eerst offerde zijn tegenstander nog een pion, maar de witte koning ging naar het juiste veld en de witte toren belaagde koning, loper en pionnen steeds van de achterkant. En wat Jan Breukelman ook probeerde (er werden talloze zetten uitgevoerd) Piet vond steeds de juiste zetten.
Toen de concentratie van de Utrechter even weg was, sloeg Piet de gedekte vrijpion pardoes met zijn toren er af en kon even later de resterende pion met zijn koning buitmaken en resteerde er slechts een loper. Remise was zijn deel na een zinderend partijslot.
Geweldig gespeeld Piet.
Achteraf overheerste het uiteindelijke resultaat van 5-5, maar na alles overdacht te hebben vind ik wel, dat we ook nu weer onszelf iets tekort hebben gedaan.
Onze concurrenten Voorschoten en DD verloren beiden, zodat het gat met de degradatieplaatsen weer ietsje groter is geworden.
De volgende wedstrijd is op 19 maart in Delft tegen concurrent DSC Delft, die met 6 punten 1 punt meer heeft.
Met dank weer aan de ondersteunende krachten Jan en Foppe, die alles weer in goede banen leidden.
Ton de Veij
Purmerend 2 blijft in de race
Op zaterdag 13 februari speelde ons tweede team zijn thuiswedstrijd in de vijfde ronde van de NHSB competitie tegen Schaakgroep Koedijk. Gezien het onderlinge rating verschil zou deze wedstrijd in theorie in winst voor Purmerend moeten eindigen maar gezien ons eerdere gespartel in vergelijkbare wedstrijden was van onderschatting geen enkele sprake.
Jan Poland, Ton de Veij en Luc Preeker waren er nog vroeger op af gegaan dan ik zelf en alle tafels stonden min of meer al in gereedheid. Hulde heren voor de inspanning die jullie leveren! Klein probleempje wel met de klokken. Om het onmogelijke tempo van de KNSB ingesteld te krijgen moet je eerst op de werking van de klokken afstuderen. Foppe heeft daar een scriptie van geschreven en dan nog valt het niet mee de instelling correct te voltooien. Wat mij betreft zo snel mogelijk afstappen van die bonus seconden en gewoon je tegenstander weer lekker door zijn vlag jagen…..heerlijk.
Kort na enen kon de wedstrijd aanvangen. Nadat ik de Schaakgroep Koedijk spelers op de hoogte had gebracht van de logistieke zaken nam Ton het woord om dat nog eens dunnetjes over te doen. Nou ja om ongelukken te voorkomen is het belangrijk dat iedereen weet waar de toiletten en de bar is dus kan het geen kwaad dat extra te benadrukken.
Dan de wedstrijd. Helaas moet ik weer constateren dat ik zoveel moeite had met mijn eigen partij dat ik nauwelijks iets heb meegekregen van de partijen van teamgenoten. Een omstandigheid waar ik mij persoonlijk meer en meer aan begin te ergeren. Ik denk dan ook dat aan dit experiment als spelend teamleider volgend seizoen geen vervolg wordt gegeven. Mocht u zich dus geroepen voelen om volgend jaar de leiding van dit keer op keer op topniveau presterende team over te nemen, meld u zich dan aan bij de externe wedstrijdleider Anton Bakels. De kans is reëel dat u daarmee in ieder geval negen zaterdagen per seizoen “onder de pannen” bent. Een uitstekend excuus om vrouw of vriendin mede te delen dat winkelen er die dag even niet in zit. Wat kan een man meer wensen. Dames zijn uiteraard ook van harte uitgenodigd deze vacature te vervullen. Zij dienen echter zelf een excuus te verzinnen.
De eerste zetten waren al gedaan toen bleek dat de stoel van Dennis nog steeds leeg was. Terwijl ik mijn telefoon weer aan het opstarten was om Dennis te bellen vertelde Jan Poland mij dat om onduidelijke reden de trein niet reed. Dennis moest uit Zaandijk komen dus dat zou wel eens het probleem kunnen zijn. Mijn telefoontje bleef onbeantwoord dus informeerde ik vroege supporter Paul Meijer om stand by te blijven om in te vallen en Paul begon zich direct warm te lopen. Niet lang daarna kwam Dennis echter toch binnen en kon Paul zijn rol als supporter hervatten.
Op bord 1 speelde Michael een moeilijke wedstrijd tegen Danny Stoop. Gelukkig greep Danny ergens mis en kon Michael afwikkelen naar een remise.
Op bord 2 had Dennis dus met enige vertraging plaats genomen en speelde tegen het jonge talent Brian Mollenkamp. Dennis wilde uiteraard zijn 100% score graag vasthouden maar Brian maakte die ambitie lastig en bood remise aan. Na korte ruggespraak besloot Dennis het nog even te proberen, maar meer zat er deze keer niet in.
Op bord 3 ging het bij Peter ook al niet van een leien dakje maar uiteindelijk stond in deze partij toch de sterkere schaker op en de Koedijkenaar werd vakkundig mat gezet. Voor Peter dus nog wel steeds een 100% score (het minder succesvolle uitstapje naar het eerste team vergeten we dan maar).
Op bord 4 zette Marc een goede aanval op en overspeelde daarmee zijn tegenstander. Toen een stuk werd gewonnen kon het punt worden bijgeschreven. Goede partij van Marc die na een korte vorm dip weer helemaal op de weg terug is.
Op bord 5 speelde Robbert weer een partij uit een stuk. Kwam onderweg nog even informeren naar de rating van zijn tegenstander en of remise een optie was. Toen ik hem vertelde dat die rating op 1732 stond was zijn reactie “dan is remise dus geen optie”. Kijk daar hou ik nou van. Krijgt u ook gelukzalige gevoelens van zo een reactie dan breng ik in herinnering de vacature voor het teamleiderschap voor volgend seizoen.
Op bord 6 onze Pim die ook al in een lichte vorm crisis verkeerde en het gevoel had steeds maar weer tegen zichzelf te spelen. Ook in deze partij werden frivole zetten gedaan die schijnbaar eenvoudig weerlegt werden. Pim liet zich echter niet van de wijs brengen en via omwegen werd toch gewoon het volle punt bijgeschreven.
Op bord 7 speelde ik zelf tegen Paul Roomer en het verschil van 200 rating punten in mijn voordeel zou doen vermoeden dat ik een makkelijke middag zou krijgen. Niets bleek minder waar. Na een agressieve f4 opening speelde Paul een uitstekende partij. Analyse met Frits bevestigde dat ik dat zelf ook deed alleen werd nergens voordeel bereikt. Toen ik ook nog een pionnetje weg blunderde was er geen andere optie dan de remise haven in te sturen.
Tot slot op bord 8 onze Luc. Met gierende pijn in zijn zij en een lading paracetamol in zijn maag was hij toch gewoon aanwezig. Lofwaardige motivatie bij Luc dus. De fysieke ongemakken leken in eerste instantie van geen invloed op zijn spel want Luc bereikte een zeer comfortabele stelling en zette na een lange rochade de opmars van zijn Koningsvleugel pionnen in gang. Daarna raakte Luc helaas het spoor een beetje bijster en langzaam zag ik zijn stukken steeds meer achterwaarts bewegen totdat het pardoes voorbij was. Helaas de enige verliespartij van deze middag.
Het gaat echter in deze om het team resultaat en met 5,5-2,5 was dat gewoon weer uitstekend. Nog 2 wedstrijden te gaan nu om het kampioenschap binnen te halen. Helaas zijn dat wel nog 2 uitwedstrijden en ook nog tegen de zwaarste tegenstanders in de poule. Ik heb er echter alle vertrouwen in dat wij dat tot een goed einde gaan brengen. Wilt u daar bij zijn, kom ons dan supporteren. Te beginnen op dinsdag 8 maart bij Caissa Eenhoorn in de Huesmolen in Hoorn. Graag tot dan!
Rob van Someren.
Team Purmerend 3 wint tegen Het Witte Paard
Het Witte Paard 2-Purmerend 3-5
Vrijdag j.l. speelde het derde team in Zaandijk tegen Het Witte Paard in de NHSB competitie klasse 2C..
In een prettige zaal met ruime tafels bonden we de strijd aan tegen de Zaandijkers. Mijn tegenspeler waartegen ik vorig seizoen ook speelde had het over dat kleine zaaltje. We zaten nu inderdaad vorstelijk.
Jan Rot verhaalde in zijn welkomswoord over enkele wapenfeiten uit een roemrijk verleden, o.a. dat hij als 13-jarige op 3 februari 1952 tegen de Purmerender Huisman in het schaakstof beet.
We zouden veel meer van Jan gehoord hebben over het treffen tussen Purmerend en HWP ter gelegenheid van het 40 jarig bestaan van Schaakclub Purmerend als niet de wedstrijdleider was ingesprongen en de practische zaken vermeldde en het startschot gaf.
Ook nu weer was het Paul Meijer die het eerste punt om 21:20 snel binnenbracht (0-1), om 21:45 gevolgd door winst van Kees Kerkdijk (0-2).
Na remises van achtereenvolgens Daniel Doorn, Rob Hahlen, Foppe Reiners en Ton de Veij was de stand om 23:12 2-4. Frank van der Moolen ging om 23:15 in gierende tijdnood door de vlag (3-4).
Ondertussen had invaller Bert-Jan Melchers zijn tegenstander zo in moeilijkheden gebracht dat die stukverlies over het hoofd zag. Toch slaagde de tegenstander erin twee verbonden vrijpionnen te krijgen maar Bert-Jan slaagde er langzaam in, terwijl wij met het zweet in de handen toekeken, om de stelling geheel onder controle te krijgen en een duidelijk winnende positie te bereiken waarop zijn tegenstander opgaf. Mooi werk van onze invaller om om 23:30 uur de teamwinst zeker te stellen. Bedankt Bert-Jan!!
Eindstand 3-5.
In klasse 2C staat Purmerend 3 nu op de 5e plaats.
Het veld ligt dicht op elkaar. 6 van de 8 teams hebben bordpunten varierend van 20,5 tot 22,5 en matchpunten varierend van 4 tot 7.
Wij hebben nog kampioenskansen maar dat hebben we niet meer zelf in de hand en die kansen zijn er alleen als we de laatste twee wedstrijden met ruime cijfers winnen.
In een doemscenario doemt zelfs nog het degradatiespook op.
Kortom we moeten er vol tegenaan in deze spannende competitie.
Volgende wedstrijd tegen Heerhugowaard op 10 maart 2016