Eindstand Purmerend 2

Vrijdag 1 April speelde het 2e team zijn laatste wedstrijd tegen Aartswoud 2.  In het Noord-Hollandse Hoogwoud werden we warm ontvangen door teamleider Jan Stapel en wedstrijdleider Marc Helder. Gespreksonderwerp was natuurlijk het door het tweede reeds behaalde kampioenschap en dat Aartswoud er toch wel heel erg van baalde dat zij de voorlaatste wedstrijd gelijk hadden gespeeld en dus niet meer in staat waren ons te achterhalen. Zij hadden eigenlijk het hele seizoen al 1 April als de “night of all nights” op de agenda staan, de avond dat zij kampioen zouden worden door Purmerend in een rechtstreeks duel te verslaan. Het liep dus anders voor hen, maar zeer sympathiek hadden zij wel een flesje champie aangeschaft om ons daarmee het kampioenschap te laten vieren. Zij probeerden ons nog te verleiden de fles voor de wedstrijd soldaat te maken, maar dat aanbod werd beleefd afgeslagen.

Na enige vertraging door wat ontbrekende spelers aan hun zijde kon de wedstrijd beginnen. Michael op bord 1 speelde helaas tegen een wel zeer zwakke en jeugdige invaller. Na een mooi geplaatst stukoffer werd de jongeling in zeer korte tijd duidelijk gemaakt dat er nog veel te leren viel. Een lekker begin dus.

Dennis was er niet bij deze keer, maar andermaal liet invaller Arno zien het spelletje nog uitstekend te beheersen. Zijn tegenstander werd lang onder druk gehouden om uiteindelijk in tijdnood het punt te verzilveren. Drie invalbeurten voor Arno en evenzovele punten, hulde!

Peter probeerde zijn 100% score in het tweede te handhaven door Jasper Seelemeijer te verslaan maar Jasper verdedigde zich met hand en tand en wist uiteindelijk de remise uit het vuur te slepen.

Zelf moest ik op bord vier hun topscorer Erik van Tooren van de 100% score afhouden. Dat leek aanvankelijk goed te gaan, maar opeens verscheen een heel vervelend Paard op d5. Ik behandelde dat niet goed maar gelukkig zag Erik de winst over het hoofd en liet mij ontsnappen met remise.

Robbert kwam op een gegeven moment aan mij vragen hoe het stond. Toen ik hem de stand op de andere borden liet weten en ook zei dat hij zelf niet zo goed stond keek hij mij verbaasd aan en ging weer zitten. Direct daarop sloeg zijn tegenstander er een pion af op c4. Robbert leek even uit het veld geslagen. Had dat kennelijk niet zien aankomen maar legde toen al zijn creativiteit in een nauwkeurige verdediging en sleepte het halve punt binnen.

Pim maakte een slecht midden seizoen goed met drie overwinningen op rij. Ook deze keer ging het niet vanzelf, maar Pim wist uiteindelijk door een stukoffer drie verbonden vrijpionnen te creëren die door Koning en Paard niet meer konden worden afgeremd.

Invaller Serkan behandelde helaas de opening niet goed en ondanks heldhaftig tegenspartelen kon hij het tegen de op papier sterkere Paul Grolman niet droog houden.

Tenslotte op het laatste bord liet Luc weer eens een van zijn meesterwerkjes zien. Met secuur spel stopte hij de aanvalsdrift van Jan Stapel en nam op het juiste moment het initiatief over om dit vervolgens niet meer los te laten.

Een geweldig seizoen door een geweldig team! Ik dank alle teamspelers en invallers voor hun fantastische inzet en hoop op een goed vervolg volgend jaar in de promotieklasse.

Stand Purmerend 2

Door een hectische periode op het werk wat later dan gepland maar dan toch het verslag van de kampioenswedstrijd van het tweede team tegen Caissa Eenhoorn 3. Op dinsdag 8 maart vertrok het team richting Hoorn met twee invallers in de gelederen. Peter Smits onze topscorer was helaas verhinderd door een meerdaagse cursus en zelf had ik besloten om in deze belangrijke wedstrijd voor de verandering op te treden als non playing captain. Als invallers had ik Anton Bakels en Arno Buijten bereid gevonden en beter kun je het niet treffen natuurlijk.

Tegen achten arriveerden we in Hoorn waar Caissa de vertrouwde speellocatie de “Huesmolen” heeft ingeruild voor een kille nieuwbouw locatie in de middle of nowhere. Ik vermoed dat dit om financiële reden is gedaan. Dit vermoeden werd nog eens bevestigd toen ik bij het uitdelen van de consumptiebonnen werd overgeslagen. Of was de koude oorlogvoering reeds begonnen? Voorzitter en speler van hun derde team Fred Avis nam het woord. Hij maande om stilte en sprak zijn krijgers toe in bewoordingen die deden vermoeden dat zij nog kansen zagen om ten koste van Purmerend zelf het kampioenschap te pakken. Daar had ik zo mijn eigen gedachten over. Dan de wedstrijd….

Bord 1

Op bord 1 speelde Anton tegen Holger Bonte (1904) het vroegere jeugdtalent van Caissa, maar ja hoe lang kun je een talent blijven? Anton bracht een Engelse partij op het bord en koos voor de stonewall opstelling. Bonte probeerde met f5 het witte centrum aan te tasten. Op enig moment kiest Anton voor de doorbraak met d5 maar na Bonte’s cxd5 verzinkt hij in diep gepeins. Heeft hij soms iets over het hoofd gezien? Ik zie het niet. Uiteindelijk slaat Anton met zijn e-pion terug. Bonte heeft nu een geïsoleerde pion maar krijgt wel meer invloed in het centrum. Anton vraagt mij of remise een optie is, maar op dat moment is de stand in de wedstrijd nog niet duidelijk genoeg dus we besluiten dat hij rustig door speelt. Niet lang daarna wordt de partij toch scherper en na een kleine combinatie dreigt Anton een vork. Inmiddels is de stand in de wedstrijd dan al zodanig in Purmerends voordeel dat Bonte de strijd staakt.

Bord 2

Hier speelde Dennis tegen Roy Kerkhoven (1874) weer een zeer solide partij. Na een Philidor opening met Dameruil ontwikkelde Dennis verder met Lb4 waarna beide spelers op een rustige wijze hun ontwikkeling voltooiden. Op enig moment wist Dennis een pion voor te komen maar was naar mijn mening wel sprake van compensatie voor de wit speler. Dennis blijft scherp tegenspel bieden waardoor er allerlei kleine combinatie mogelijkheden ontstaan. Dennis denkt lang na om de beste te kiezen, maar toen die eenmaal gevonden was zette hij de sloophamer aan. De ene na de andere pion verdween van het bord en Kerkhoven zag al snel het kansloze van zijn missie in.

Bord 3

Hier speelde Arno misschien wel de beste partij van de avond. Na 2 uur spelen staat er een complexe stelling op het bord en hebben beide spelers nog niet gerocheerd. Arno had met h3 en g4 een vijandelijke Loper verjaagd maar zijn Koning leek wat op de tocht te staan. Zetje voor zetje werd echter de stelling verbeterd en naarmate Arno zijn tegenstander Sjoerd Kelder (1862) meer bier voerde kreeg ik ook steeds meer vertrouwen in zijn stelling. Arno koos het goede plan. De h-lijn werd geopend en de zware stukken kwamen binnen in Kelders stelling. Toen zwaar materiaal verloren ging gaf Kelder zich gewonnen.

Bord 4

Hier speelde een herboren Marc een Siciliaanse partij tegen Bert Spit (1880). Spit speelt geen d4 en houd de stelling gesloten. Beide spelers ontwikkelen rustig maar waar Marc zijn stelling gestaag verbetert en ruimte pakt lijkt Spit het niet meer te weten. Als Spit een kleine combinatie over het hoofd ziet levert hij een pion in. Niet lang daarna weet Marc een tweede pion te verschalken maar verliest daardoor de coördinatie tussen de stukken. Die worden even later weer vakkundig beter neergezet en Marc hengelt moeiteloos de winst binnen.

Bord 5

Hier speelt Michael tegen Ton Wessels (1892) een goede partij die rustig wordt opgezet. Wessels opent de c-lijn en posteert daar zijn zware stukken. Na wat verwikkelingen in het middenspel weet Michael een pion te winnen maar moet wel toestaan dat een vijandelijk Toren op c2 binnen komt. Dan ontstaat ongeveer (het gaat om het idee) onderstaande stelling.

Michael speelt hier Lb7! De Loper kan niet gepakt worden door de mat dreiging Td8 en De8 dus de Dame moet wijken op de achterste rij. Daardoor kon Micheal op de zevende rij binnen komen en niet lang daarna is het over en uit voor Wessels.

Bord 6

Hier vinden we een getergde Pim tegen Caissa voorzitter Fred Avis (1888). Pim was niet tevreden met zijn recente resultaten en ging er eens goed voor zitten. Dit leek in eerste instantie niet veel op te leveren want Avis zette een gevaarlijke aanval op en Pim dreigde te worden overlopen. Avis overschat echter zijn stelling en offert op f6 een kwaliteit. Pim verdedigd zich secuur en als de aanval van Avis verzand brengt hij zijn Torens in stelling. De Purmerender voert zijn aanval een stuk effectiever uit en Avis legt de Koning om.

Bord 7

Robbert speelt tegen Piet Aardenburg (1798) geen beste partij. Na een Engelse opening lijkt zijn stelling wat gedrukt en hebben de stukken weinig ruimte. Na twee uur spelen weet Robbert zijn stelling wat te bevrijden en dringt Aardenburg terug. De Hoornaar speelt een soort van drie rijen systeem waar Robbert uiteraard zeer bekend mee is omdat hij met enige regelmaat tegen Ton de Veij speelt. Aardenburg weet zich echter toch weer te ontworstelen en brengt een Paard naar f4 waar het dreigend de stelling van Robbert onder schot houd. Robbert breekt de stelling open met de zet d5 maar dat blijkt niet zo’n gelukkige keuze. Hij komt in moeilijkheden en verliest twee pionnen. Met kunst en vliegwerk weet hij de partij te redden en sleept een remise uit het vuur.

Bord 8

Op het laatste bord speelde Luc een keurige remise tegen de hoger gerate Dirk Lont (1827). Tevreden met zijn partij laat Luc u meegenieten.

En zo ontstond de 1-7 monsterscore. Voor de vorm spelen we op vrijdag 1 april nog de laatste wedstrijd tegen Aartswoud en hoewel de uitslag er niet meer toe doet willen we natuurlijk ook graag deze laatste wedstrijd in stijl en dus winnend afsluiten. Nog een maal roep ik dus alle tweede team spelers op om die dag hun kunsten te vertonen.

Stand Purmerend 2 klasse 1A

Een magistraal spelend Purmerend 2 wist op dinsdag 8 maart in Hoorn concurrent Caissa 3 met 1-7 te verslaan, Op dezelfde dag speelde mede titelkandidaat Aartswoud zijn uitwedstrijd tegen Koedijk en kwam daarin niet verder dan 4-4.

Daardoor is Purmerend 2 met nog 1 ronde te spelen door de concurrentie niet meer te achterhalen. Het kampioenschap in klasse 1A is daarmee een feit!

En dat was natuurlijk een felicitatie waard!

Een uitgebreider verslag van de wedstrijd tegen Caissa 3 volgt later deze week.

Stand Purmerend 2 Klasse 1A

Op zaterdag 13 februari speelde ons tweede team zijn thuiswedstrijd in de vijfde ronde van de NHSB competitie tegen Schaakgroep Koedijk. Gezien het onderlinge rating verschil zou deze wedstrijd in theorie in winst voor Purmerend moeten eindigen maar gezien ons eerdere gespartel in vergelijkbare wedstrijden was van onderschatting geen enkele sprake.

Jan Poland, Ton de Veij en Luc Preeker waren er nog vroeger op af gegaan dan ik zelf en alle tafels stonden min of meer al in gereedheid. Hulde heren voor de inspanning die jullie leveren! Klein probleempje wel met de klokken. Om het onmogelijke tempo van de KNSB ingesteld te krijgen moet je eerst op de werking van de klokken afstuderen. Foppe heeft daar een scriptie van geschreven en dan nog valt het niet mee de instelling correct te voltooien. Wat mij betreft zo snel mogelijk afstappen van die bonus seconden en gewoon je tegenstander weer lekker door zijn vlag jagen…..heerlijk.

Kort na enen kon de wedstrijd aanvangen. Nadat ik de Schaakgroep Koedijk spelers op de hoogte had gebracht van de logistieke zaken nam Ton het woord om dat nog eens dunnetjes over te doen. Nou ja om ongelukken te voorkomen is het belangrijk dat iedereen weet waar de toiletten en de bar is dus kan het geen kwaad dat extra te benadrukken.

Dan de wedstrijd. Helaas moet ik weer constateren dat ik zoveel moeite had met mijn eigen partij dat ik nauwelijks iets heb meegekregen van de partijen van teamgenoten. Een omstandigheid waar ik mij persoonlijk meer en meer aan begin te ergeren. Ik denk dan ook dat aan dit experiment als spelend teamleider volgend seizoen geen vervolg wordt gegeven. Mocht u zich dus geroepen voelen om volgend jaar de leiding van dit keer op keer op topniveau presterende team over te nemen, meld u zich dan aan bij de externe wedstrijdleider Anton Bakels. De kans is reëel dat u daarmee in ieder geval negen zaterdagen per seizoen “onder de pannen” bent. Een uitstekend excuus om vrouw of vriendin mede te delen dat winkelen er die dag even niet in zit. Wat kan een man meer wensen. Dames zijn uiteraard ook van harte uitgenodigd deze vacature te vervullen. Zij dienen echter zelf een excuus te verzinnen.

De eerste zetten waren al gedaan toen bleek dat de stoel van Dennis nog steeds leeg was. Terwijl ik mijn telefoon weer aan het opstarten was om Dennis te bellen vertelde Jan Poland mij dat om onduidelijke reden de trein niet reed. Dennis moest uit Zaandijk komen dus dat zou wel eens het probleem kunnen zijn. Mijn telefoontje bleef onbeantwoord dus informeerde ik vroege supporter Paul Meijer om stand by te blijven om in te vallen en Paul begon zich direct warm te lopen. Niet lang daarna kwam Dennis echter toch binnen en kon Paul zijn rol als supporter hervatten.

Op bord 1 speelde Michael een moeilijke wedstrijd tegen Danny Stoop. Gelukkig greep Danny ergens mis en kon Michael afwikkelen naar een remise.

Op bord 2 had Dennis dus met enige vertraging plaats genomen en speelde tegen het jonge talent Brian Mollenkamp. Dennis wilde uiteraard zijn 100% score graag vasthouden maar Brian maakte die ambitie lastig en bood remise aan. Na korte ruggespraak besloot Dennis het nog even te proberen, maar meer zat er deze keer niet in.

Op bord 3 ging het bij Peter ook al niet van een leien dakje maar uiteindelijk stond in deze partij toch de sterkere schaker op en de Koedijkenaar werd vakkundig mat gezet. Voor Peter dus nog wel steeds een 100% score (het minder succesvolle uitstapje naar het eerste team vergeten we dan maar).

Op bord 4 zette Marc een goede aanval op en overspeelde daarmee zijn tegenstander. Toen een stuk werd gewonnen kon het punt worden bijgeschreven. Goede partij van Marc die na een korte vorm dip weer helemaal op de weg terug is.

Op bord 5 speelde Robbert weer een partij uit een stuk. Kwam onderweg nog even informeren naar de rating van zijn tegenstander en of remise een optie was. Toen ik hem vertelde dat die rating op 1732 stond was zijn reactie “dan is remise dus geen optie”. Kijk daar hou ik nou van. Krijgt u ook gelukzalige gevoelens van zo een reactie dan breng ik in herinnering de vacature voor het teamleiderschap voor volgend seizoen.

Op bord 6 onze Pim die ook al in een lichte vorm crisis verkeerde en het gevoel had steeds maar weer tegen zichzelf te spelen. Ook in deze partij werden frivole zetten gedaan die schijnbaar eenvoudig weerlegt werden. Pim liet zich echter niet van de wijs brengen en via omwegen werd toch gewoon het volle punt bijgeschreven.

Op bord 7 speelde ik zelf tegen Paul Roomer en het verschil van 200 rating punten in mijn voordeel zou doen vermoeden dat ik een makkelijke middag zou krijgen. Niets bleek minder waar. Na een agressieve f4 opening speelde Paul een uitstekende partij. Analyse met Frits bevestigde dat ik dat zelf ook deed alleen werd nergens voordeel bereikt. Toen ik ook nog een pionnetje weg blunderde was er geen andere optie dan de remise haven in te sturen.

Tot slot op bord 8 onze Luc. Met gierende pijn in zijn zij en een lading paracetamol in zijn maag was hij toch gewoon aanwezig. Lofwaardige motivatie bij Luc dus. De fysieke ongemakken leken in eerste instantie van geen invloed op zijn spel want Luc bereikte een zeer comfortabele stelling en zette na een lange rochade de opmars van zijn Koningsvleugel pionnen in gang. Daarna raakte Luc helaas het spoor een beetje bijster en langzaam zag ik zijn stukken steeds meer achterwaarts bewegen totdat het pardoes voorbij was. Helaas de enige verliespartij van deze middag.

Het gaat echter in deze om het team resultaat en met 5,5-2,5 was dat gewoon weer uitstekend. Nog 2 wedstrijden te gaan nu om het kampioenschap binnen te halen. Helaas zijn dat wel nog 2 uitwedstrijden en ook nog tegen de zwaarste tegenstanders in de poule. Ik heb er echter alle vertrouwen in dat wij dat tot een goed einde gaan brengen. Wilt u daar bij zijn, kom ons dan supporteren. Te beginnen op dinsdag 8 maart bij Caissa Eenhoorn in de Huesmolen in Hoorn. Graag tot dan!

Rob van Someren.