- 19:30 – 20:45, 2 mei 2024 – Training door Rob Hählen
- 21:00, 2 mei 2024 – Rapid R17-R18-R19
robvS
Mislukt experiment Purmerend 2
Vrijdag 8 januari 2016 stond voor het tweede team de inhaalwedstrijd tegen WSC de Pion op het programma. De Pion stond stijf onderaan dus een “eenvoudige” overwinning zou ons nu eindelijk echt aan kop van NHSB klasse 1A moeten brengen. Vooraf was de tegenstander uiteraard bekeken en daarbij constateerde ik dat in de drie reeds gespeelde wedstrijden hun sterkste spelers vaak niet op de bovenste borden zaten. Hoewel ik in principe geen voorstander ben van zogenaamde tactische opstellingen werd deze keer in overleg met het team besloten om als experiment toch ook maar eens af te wijken van ons eigen vaste patroon.
Om die reden zat ik zelf deze keer aan bord 1 en trof daar hun teamleider Marc Hartog. Met een rating van 1824 op papier hun derde speler en niet een rating waar ik nu direct angst voor zou moeten hebben maar ook niet de sterkte die ik op basis van eerdere analyse verwacht had. In ieder geval mistte ik totaal de vorm van de dag en speelde een van mijn slechtste partijen sinds lange tijd. Met frivole pionzetten creëerde ik veel te veel zwaktes in mijn stelling en Hartog maakte daar dankbaar gebruik van. De hele partij stond ik onder druk en bezweek uiteindelijk aan de vele dreigingen.
Op bord 2 zat deze keer onze Luc en die trof daar onverwacht hun sterkste speler Stefan Paternotte (2000). Vlak voor aanvang fluisterde ik Luc in dat Paternotte in de drie voorgaande partijen evenzovele remises had gescoord en dat dit voor Luc uiteraard ook een uitstekend resultaat zou zijn. Witspeler Paternotte bracht echter een Koningsgambiet op het bord en hoewel dit toevallig een opening is die Luc zelf ook op het repertoire heeft staan nodigt de opening niet direct uit tot remise. Het werd ook weer een super scherpe partij waarbij Luc na een stukoffer Paternotte onder zeer zware druk zette. Helaas voor Luc wist de Pion speler zich los te wurmen en verzilverde zijn materiële voorsprong.
Op bord 3 speelde Peter Smits tegen een speler met een rating van 1333 en voordat ik mijn eerste kop koffie op had zag ik Peter al met zijn tegenstander analyseren en was de winst al binnen. Dat bracht de stand aan de eerste drie borden op 2-1 in het voordeel van de Pion en kon eigenlijk al direct geconstateerd worden dat ons experiment met de opstelling totaal mislukt was, want in onze reguliere opstelling hadden we hier zeker meer mogen verwachten.
Op bord 4 speelde Pim tegen Ron Greven (1729) en helaas zit Pim de laatste tijd in een vorm dipje. Ook tegen Greven kwam hij niet lekker uit de opening. Greven pakte het initiatief en met een uitstekend kwaliteitsoffer op f6 werd Pims Koningsstelling opengereten. Onder zware druk ging later materiaal verloren en moest Pim de handdoek in de ring gooien wat een 3-1 achterstand opleverde.
Op bord 5 was onze kopman Michael na een korte afwezigheid vanwege tentamens weer van de partij en wist met secuur spel zijn tegenstander Peter Hoek (1761) op de knieën te krijgen wat de stand op een dragelijker 3-2 bracht.
Op bord 6 deze keer onze topper Dennis die zijn ongeslagen status hoog hield en ook deze keer het volle punt binnenhaalde. Pion speler Jan Koopman (1598) dacht het Dennis nog even lastig te maken maar met secuur spel wist Dennis dit varkentje te wassen en trok de stand weer gelijk.
Op bord 7 zat Robbert deze keer en trof daar in Hans Post (1890) een tegenstander die we ook niet direct op bord 7 hadden verwacht. Getergd door zijn verlies in de vorige ronde speelde Robbert een super geconcentreerde partij en hengelde tot onze vreugde het volle punt binnen. Eindelijk stond Purmerend op voorsprong 3-4.
OP bord 8 speelde Marc tegen Martin Selie (1610). Selie speelde een agressieve opening en offerde wat pionnen voor aanval. Die kreeg hij ook wel en Marc moest enige tijd secuur verdedigen. Toen hij zich uiteindelijk wist los te wurmen werd het punt eenvoudig binnen gebracht.
Zo resulteerde uiteindelijk na een mislukt experiment met de opstelling toch een 3-5 overwinning voor Purmerend. Op naar de volgende uitdaging dus. Thuis tegen Schaakgroep Koedijk op 13 februari.
Rob van Someren.
Tweede team op koers
Stand Purmerend II
Zaterdag 12-12 speelde het 2e team een eenzame maar niet minder succesvolle derde ronde in de NHSB competitie. Zonder onze maatjes van het eerste werd niet zonder slag of stoot Caisa Eenhoorn 4 verslagen. Maar liefst drie invallers moesten worden opgetrommeld om deze klus te klaren. Kopman Michael, verhinderd door tentamens, werd vervangen door Anton. Peter die moest invallen in het eerste werd vervangen door Arno die na lange afwezigheid wel weer eens in was voor een potje schaken op niveau. Tot slot moest Marc afhaken door een hardnekkig opspelen kiespijn en hij werd vervangen door Kees.
Op bord 6 speelde een tot op het bot gemotiveerde Luc tegen Aad Laan een partij uit een stuk. In de Schotse opening gaf Luc blijk er meer van te snappen dan zijn tegenstander en zette de druk er vol op. Hij was dan ook als eerste klaar en incasseerde tevreden het volle punt dat door onze schoonschrijver Jan Poland werd genoteerd.
Op bord 2 had Dennis ook al geen enkele moeite met Gerard Groot. Het rating verschil van een kleine 300 punten werd snel verzilverd wat de stand op een comfortabele 2-0 bracht.
Op bord 5 speelde ik zelf tegen Ton van Dijk, op papier de kopman hoewel alle Hoornaars qua rating zeer dicht bij elkaar zaten. Ik kwam comfortabel uit de opening met een dacht ik zelf actieve stelling. Van Dijk speelde het secuur maar investeerde daarvoor wel veel tijd. Rond de 25e zet kon ik met Ta2 zijn Dame op c2 aanvallen. Ton dacht met de pionzet e6 mijn Dame aan te vallen, maar na een eenvoudig tussenschaakje incasseerde ik zijn Dame in ruil voor een Toren. Kort daarna gaf Ton op.
Op bord 1 invaller Anton. Herstellende van een verkoudheidje speelde Anton niet op zijn best en kreeg een zware aanval over zich heen. Met een Loperoffer op h6 had tegenstander Bas van den Berg het naar verluid kunnen beslissen. Toen hij dat niet aandurfde sloeg Anton zelf toe en bracht Purmerend op 4-0.
Een ruime overwinning lag in het verschiet maar vanaf dat moment waren de goden ons minder gunstig gestemd.
Op bord 8 speelde invaller Kees tegen David Groen in eerste instantie een uitstekende partij. Toch liet Kees zich op een gegeven moment wat teveel terug dringen en ging tenslotte ten onder aan de vele dreigingen die de Hoornaar in het spel vlechtte.
Op bord 3 zat Robbert. Hij nam het op tegen oud Purmerend lid Johan Paul Hendriks, zeg maar een onderonsje tussen software ontwikkelaars. De op papier sterkere Purmerender raakte toch enigszins het spoor bijster onder de druk van de witspeler. Toen er materiaal ingeleverd moest worden gaf hij verbouwereerd op. “Dit is mij heel lang niet gebeurd” was zijn commentaar.
Ja en dan staat het zomaar opeens 4-2. Met nog twee partijen gaande.
Op bord 4 zat Pim. Met wit had hij een lekkere stelling bereikt tegen Frans Kragten die zat opgezadeld met een hele slechte Loper tegen het goede Paard van Pim. Beide spelers nog een Toren en een batterij pionnen. En hoewel de tijdnood naderde had ik alle vertrouwen in de techniek van Pim om deze klus te klaren. Het ging echter onverklaarbaar mis. Eerst stond Pim zijn tegenstander toe zijn Loper te bevrijden en leverde vervolgens 2 pionnen en de partij in wat de stand opeens op 4-3 bracht.
Als laatste was invaller Arno nog bezig met nu de last op zijn schouders om Purmerend naar de winst te loodsen. Op papier veel sterker als zijn tegenstander. Ja, dat wel. Maar bijna twee jaar niet geschaakt. Arno gaf echter blijk de kneepjes van het vak nog niet verleerd te zijn. Het was lang manoeuvreren waarbij hij zijn tegenstander onder zware druk hield en uiteindelijk een pionnentje kon snoepen waardoor er eindelijk wat ruimte ontstond. De rest was techniek en Arno bracht daarmee de winst en de 5-3 eindstand over de streep.
Rob van Someren.
Spanning bij het 2e Team
Wedstrijdverslag Magnus-Purmerend2 (Geschreven door Warner de Weerd voor de Omring Express)
Donderdag 5 november stond voor het tweede team de uitwedstrijd tegen Magnus op het programma. De overwinning in de eerste ronde had kennelijk bij de spelers voor een extra motivatie boost gezorgd want iedereen bleek bereid om op deze donkere herfstavond Noord-Holland in te trekken. De TomTom bracht ons feilloos naar een stikdonkere parkeerplaats waar de speellocatie achter de Vomar gelegen zou zijn. Na enig zoeken, een gang door het winkelcentrum en hulp van de kassadame vonden we uiteindelijk de ingang en nestelden ons met een bakkie aan tafel om op de rest van het team te wachten. Toen kort daarna iedereen binnen was kon de wedstrijd aanvangen. Zoals eerder in de uitnodiging aan de spelers aangegeven heeft Magnus vooral aan de top borden een zeer sterk team. Onze strategie was dus om de top borden in evenwicht te houden en de slag te slaan op de lagere borden waar wij op papier sterker waren. Of dat uit kwam………
De opstelling van Magnus kende geen verrassing zodat op bord 1 Michael het moest opnemen tegen de sterke Enrico van Egmond (2103). Heel veel van de partij heb ik helaas niet kunnen zien maar van Egmond kreeg het initiatief en kon de partij naar zich toe trekken om de stand op 1-0 te brengen.
Op het vierde bord speelde Marc een evenwichtige partij waarin al vrij snel wat stukken werden geruild en er niet veel muziek meer in zat. Zijn tegenstander bood remise aan. Na kort overleg besloten we om nog even door te spelen, maar na enige tijd zag ik dat toch de handen werden geschud. 1,5-0.5
Op bord 6 speelde Pim volgens mij een Leeuw en kreeg een stevige stelling met voor Pim zijn doen nog best veel tijd op de klok. Na wat wederzijds gemanoeuvreer kon Pim in de combinatie een pionnetje mee snoepen en resteerde een Toren eindspel met pluspion voor Pim dat in recordtijd tot winst werd gebracht. Daarmee werd de stand weer in evenwicht gebracht 1,5-1,5
Op het achtste bord onze Luc die het moest opnemen tegen de NHSB wedstrijdleider Aart Strik. Luc verslikte zich wat in de opening maar wist zich goed terug te knokken en pakte het initiatief. Zocht verdere complicaties door een vrijpion op te spelen naar e3 maar helaas pakte dat niet goed uit. Aart nam de leiding over en gaf die niet meer uit handen. Daarmee stonden wij opnieuw achter 2,5-1,5.
Zelf zat ik weer aan het zevende bord en net als Luc verknalde ik mijn opening volledig en zat ik tegen de rokende puinhopen van een mislukt Staunton gambiet aan te kijken. Gelukkig bleek mijn tegenstander niet de meest doortastende schaker en ik kon voldoende complicaties inbrengen om hem van zijn stuk te krijgen. Zijn naderende tijdnood bracht hem er toe een remise bod te doen. Ik had nog ruim voldoende tijd dus nam het bod in overweging en maakte een rondje langs de borden.
Op bord twee speelde onze Dennis weer een uitermate degelijke partij tegen de sterke Wim Boom (2093). Dennis had inmiddels een hele mooie vrijpion en stoomde voorwaarts. Boom was gedwongen zijn Dame voor de vrijpion op het promotieveld te plaatsen maar Dennis was er als de kippen bij om het af te maken en de stand weer gelijk te trekken 2,5-2,5.
Met nog twee borden bezig besloot ik het remise bod van mijn tegenstander te accepteren. Peter Smits stond tegen oud clubgenoot Siem Roet een pion voor met actievere stelling en de partij van Robbert schatte ik in als volledig gelijk. 3-3 dus.
Toen ging het bij Robbert echter even mis en hij leverde een kwaliteit in. Gelukkig stonden daar twee plus pionnen als compensatie tegenover. Robbert speelde het handig en wikkelde af naar een remise stelling van Paard plus pion tegen Toren. Zijn remise aanbod werd uiteindelijk geaccepteerd 3,5-3,5.
Alles hing nu dus af van onze Peter die inmiddels het notatie boekje terzijde had geschoven en met nog 1 minuut en 20 seconden op de klok “rustig” zijn stelling verbeterde en de druk er bij Siem vol op hield. Siem spartelde lang tegen maar het uitstekende spel van Peter werd hem uiteindelijk teveel. Onder applaus accepteerde Peter de uitgestoken hand en bracht voor ons team de winst binnen 3,5-4,5.
Na de sportieve felicitaties in ontvangst te hebben genomen werd de administratie afgehandeld en keerden wij huiswaarts richting Purmerend. Op naar de volgende wedstrijd, op 12-12 thuis tegen Caïssa 4.
Rob van Someren.
Purmerend 2 breekt met traditie.
Zaterdag 26 September speelde het tweede team zijn eerste externe wedstrijd van het seizoen 2015-2016. Het verliezen van de eerste wedstrijd was een soort traditie geworden van het tweede want sinds seizoen 2011-2012 gingen alle eerste wedstrijden verloren. Dit seizoen is deze traditie rigoreus gebroken!
De eerste wedstrijd werd nl. met de ruime cijfers 5,5 -2,5 gewonnen van KTV al was daar wel wat geluk voor nodig. Als spelend teamleider kun je helaas niet alle partijen volgen maar het volgende heb ik van de wedstrijd meegekregen:
Op bord 1 speelde onze nieuwe kopman Michael Yu tegen Tom Balla. Na een kleine onnauwkeurigheid van Michael kreeg Balla een mooie vrijpion in het centrum. Michael moest heel secuur spelen om dit risico in te dammen maar slaagde daar glansrijk in. Een remisebod van Balla werd in eerste instantie zelfs afgeslagen maar even later bleek de winst voor Michael er toch niet in te zitten en werd alsnog het punt gedeeld.
Op bord 2 speelde invaller Anton Bakels omdat Dennis was opgeroepen voor het eerste team. Anton speelde tegen de sterke Cees vd Zee en vraag niet hoe Anton het deed want ik heb er niets van gezien. Bij mijn eerste rondje langs de borden leek alles mij in evenwicht maar bij het volgend rondje stond daar pardoes de witte Koning van Anton midden op het bord de zege kenbaar te maken en was Anton reeds vertrokken.
Op bord 3 speelde Peter Smits tegen oude bekende Adri Haakman een moeilijke partij. Adri ging zoals van hem bekend vol in de aanval en Peter leek het onderspit te delven. Koelbloedig pareerde hij de directe mat dreiging met een tussenschaakje om zodoende zijn Dame in de verdediging te betrekken. Gaat hij overleven……?
Op bord 4 kon Marc Holla het niet bolwerken tegen de oude rot Arie Karreman. In de strijd waren wat pionnen van Marc gesneuveld en moest hij tenslotte de ongelijke strijd staken. Volgende keer beter Marc!
Op bord 5 speelde Robbert Mirani tegen Vasco Metten. De strijd ging volledig gelijk op en meestal heeft ons goudhaantje Robbert dan wel een gelukje dat hem de winst brengt. Zo niet deze keer en dus besloten beide kemphanen tot remise.
Op bord 6 zag ik dat onze Pim Jekel nog steeds zijn liefde voor het Weens niet kwijt is. In zijn bekende stijl werd tegen Theo Weel met f4 de aanval gezocht op de Koningsvleugel maar die leek niet door te slaan. Pim leek zelfs even de draad kwijt te zijn toen bleek dat hij een onreglementaire zet uitvoerde door zichzelf Schaak te zetten. Met het gespeelde stuk bleek geen andere zet mogelijk en de tegenstander (in lichte tijdnood) claimde 2 minuten. Nadat de klok was bijgesteld werd de partij vervolgd. De nieuwsgierigen keken gespannen toe…
Op bord 7 speelde ik zelf tegen Jeroen Graaf die vrij initiatiefloos maar wel secuur bleek te spelen en vakkundig alle gaten wist te dichten. Mijn stemming werd er niet beter op toen ik de partij op remise zag afstevenen. Wanhopig ging ik op zoek naar een truc….en vond er uiteindelijk een…
Vanuit deze positie volgde 32. …, b5 33. axb5, axb5 34. Tdc1, bxc4 35. bxc4, Lb4 36. Le2, Lb3! 37. Lxb3, Lxc4 38. Df3, Lxe2 39. Dxe2, Txc3 40. Txc3, dxc3 en na nog een aantal zetten besliste de vrijpion de partij.
Op bord 8 speelde onze Luc een keurige partij tegen Marco Groot. Lux heeft steeds licht voordeel gehad en kwam uiteindelijk melden dat hij een remisebod had ontvangen dat gezien de stand (toen 2-0 voor ons) mocht worden aangenomen.
Zo ontstond een 3,5 – 2,5 tussenstand met Peter en Pim nog bezig. Peter stond heel slecht en leek te verliezen terwijl Pim m.i. niet meer dan remise had. Een 4-4 lag dus in het verschiet. Maar opeens lachte vrouwe Fortuna ons toe. Adri Haakman had zijn Koning een zo een onhandige positie gemanouvreerd dat Peter hem opeens mat kon zetten. Een volledig verbouwereerde Adri kon alleen nog maar de uitgestoken hand schudden. Toen kort daarop de tegenstander van Pim zijn Loper op een wel heel ongelukkig veld plaatste kwam Pim binnen zonder kloppen, peuzelde nog wat pionnetjes mee en won ook.
Een uitstekend begin dus voor het tweede en ik heb nu al zin in de volgende wedstrijd!
Rob van Someren.