.

Op 12 december 2017 werd in het clublokaal van De Waagtoren de bovengenoemde wedstrijd, NHSB klasse 2C vierde ronde, gespeeld. Een kort verslag van deze wedstrijd verscheen op 13 december op deze website, zie eerder verslag.

Het team had een voorspoedige reis ondanks de voorgaande dag van hevige sneeuwval, code rood en niet rijdend openbaar vervoer. Het was prettig parkeren in de Singelgarage met een korte wandeling langs de Molen van Piet naar ’t Gulden Vlies, de speel-lokaliteit van De Waagtoren.

Ondanks dat er drie bezoekende teams op bezoek waren bij onze gastheren/dames kon de wedstrijd enkele minuten na 20:00 uur beginnen met Ronald van der Meiden als prettige wedstrijdleider.
Een prettige en rustige speelzaal ondanks de aanwezigheid van drie bezoekende teams en de in de belendende zaal gespeelde onderlinge competitie.

Hieronder volgen impressies van de partijen, soms door teamgenoten, en in volgorde van beëindiging van de partij.

bord 8 Peter Duijs-Serkan Milli(Z) 1-0 (1-0)

Serkan had duidelijk zijn dag niet en verloor vrij snel. Er was geen aarzeling om de plaats van een verhinderd teamlid in te nemen, maar wellicht speelde mee dat hij weer heel vroeg voor zijn werk op zou moeten.
Schaken is echter ook hard werken en vraagt 100% concentratie. Alle factoren spelen mee en kleine storende factoren kunnen winst of verlies brengen.

bord 1 Jan Poland-Rik Slaman (W) 1-0 (2-0)

Deze ronde had ik weer de eer om op bord 1 te mogen spelen maar helaas ging het me nu minder goed af.
Vanuit de opening kwam ik best lekker te staan. Voor mijn gevoel zelfs wat beter maar het is echt zo’n stelling waar mijn tegenstander ook van kon vinden dat hij beter stond. Het is maar net vanuit welke standpunt je kijkt.
Het kwam in ieder geval voort uit een Caro-Kann. Dat is een opening waar ik niet graag tegen speel en vaak krijg ik te horen dat ik het dubieus aanpak door zo vroeg in de partij een loperruil aan te bieden. Na Lf5 speel ik namelijk vaak Ld3. Ik realiseer me dat de zwartspeler dit vaak prettig vind maar dat slik ik dan maar. Ik kom dan wel in een stelling terecht waar ik wat ervaring in heb. Ook is mijn tegenstander dan uit zijn openingsboek. Althans dat laatste is het idee maar bij deze partij ging dat niet helemaal op.

Maar zoals ik eerder al schreef kwam ik een stelling terecht waarin ik het idee had lekker te staan. Op een gegeven moment had ik echter het idee dat ik de stelling naar mij toe kon trekken en ik ging daar vol voor. Maar de combinatie bleek iets te diep berekend en er zat een fout in waardoor ik kleur moest bekennen. Ik verloor niet direct materiaal maar ging hierdoor wel een enorm zwaar eindspel in.

Daarna kwamen wij in een eindspel terecht waar ik een mogelijk remise variant mistte en werd het een simpel kunstje voor mijn tegenstander om dit af te straffen.
De remisevariant was goed gevonden door Kees. Alle hulde aan hem.
Gelukkig heeft het team wel glorieus gewonnen ?

bord 5 Martin Rep-Luc Preeker(W) 0-1 (2-1)

Luc speelde weer een standvastige partij in de hem bekende stijl.
Het leverde hem winst op waardoor hij op dit moment de topscore in het team heeft.
Én hij is tevens, met zijn 100% score van 4 uit 4, koploper in de NHSB klasse 2C.

bord 3 Gerrit Lemmen-Frank van der Moolen(W) 1/2-1/2 (2,5-1,5)

Mijn partij begon lekker open. Ik had wit en kreeg veel ruimte. Een dreigende aanval op zijn koningsvleugel kon ik weliswaar niet doorzetten, maar ik kreeg in het centrum juist lekkere torenlijnen. Mijn stukken stonden wel goed, dacht ik.
Toch kreeg mijn opponent tegenkansen.
Na enig ruilwerk won ik uiteindelijk een pion. Mijn voordeelpion was echter zo ver doorgeschoven dat ik hem niet kon houden. Met allebei nog vijf pionnen en een (gelijkveldige) loper, zat er jammer genoeg niet meer in dan remise.

bord 4 Arjen Dibbets-Paul Meijer(Z) 1/2-1/2 (3-2)

bord 7 Ger Hoekstra-Rob Hählen(W) 1/2-1/2 (3,5-2,5)

bord 2 Albert van der Meiden-Kees Kerkdijk(Z) 0-1 (3,5-3,5)

De vierpaardenvariant van het Schots kwam op het bord waarin ik in een vroeg stadium middels 8. Pf6-g4, 9. g7-g5 en 10 h7-h5 een aanval op de witte koningsstelling begon.
De kansen varieerden gedurende de volgende 10 zetten met in het algemeen licht tot flink voordeel voor Albert. Maar gedurende de volgende vijf zetten begonnen de kansen te keren terwijl ook de tijd een rol begon te spelen. De stand van 3,5-2,5 voor De Waagtoren gaf me natuurlijk een flinke motivatie om alles uit de stelling te halen teneinde het tij te keren.
Een kwaliteitsoffer van Albert op de 27e zet pakte verkeerd uit: opeens stonden al mijn stukken goed tegen een opengereten koningsstelling.
Op zet 35 gaf Albert in verloren stelling op. Jammer voor hem want hij had het grootste deel van de partij overwicht. Gelukkig voor mij om, met enige goedgezinde hulp van Vrouwe Caïssa, een belangrijke bijdrage te leveren voor de uiteindelijke teamoverwinning.
Zoals altijd: it’s all in the game!

bord 6 Nico Mak-Jacob van Twisk(Z) 0-1 (3,5-4,5)

Tegen half twaalf was de stand 3,5-2,5 in het voordeel van De Waagtoren geworden. Kerkdijk besefte dat hij moest winnen en dat lukte ook dankzij een wijfelende tegenstander en de tijdnood die een rol begon te spelen.
Bij een gelijke stand van 3,5-3,5 had de partij van Jacob van Twisk de volle aandacht. Hij had een mooie vrijpion die hij tot promotie kon brengen zodat hij een plustoren kreeg. Zijn tegenstander was echter ver opgerukt met een aantal pluspionnen ondersteund door een goede koningspositie.
Maar gelukkig kon Jacob koelbloedig zijn materiaalvoordeel langzamerhand verzilveren naar een overwinning. Niet alleen bracht hij een vol bordpunt binnen, maar tevens ook twee volle matchpunten voor het team. Uitstekend gedaan, Jacob!!!!!

.