Medimatoernooi
De eindstand van het toernooi
1 februari 1980 Viktor Korchnoi – Ton de Veij 1/2-1/2
1980 en voor de derde keer wordt er door Schaakclub Purmerend een schaaksimultaanseance georganiseerd.
Ditmaal is het Viktor Korchnoi die in ’t Noot de strijd gaat aanbinden tegen 35 tegenstanders waaronder drie Purmerendse wethouders Beuse, Verboom en Van Rijnsoever, de burgemeester van Landsmeer Martini, en verder maar liefst zeven politici: Kamervoorzitter Dolman, minister Pais, PvdA kamerleden Ed van Thijn en Jan Nagel, Eerste Kamervoorzitter Van Hulst, PPR kamerlid Bas de Gaay Fortman en oud-burgemeester van Amsterdam Samkalden. Verder uiteraard schakers uit Purmerend en omstreken.
De sessie nam uiteindelijk 4,5 uur in beslag.
Eric Breeuwsma en Ronald Overveld wonnen hun partij tegen de grootmeester. Remises werden binnengehaald door Jan Nagel en de jonge Gaay en door Veerman en Ton de Veij.
Ton de Veij speelde een ongemeen spannende partij tegen Korchnoi. Een Aljechin verdediging en beide spelers kozen de scherpste voorzettingen. Maar uiteindelijk bereikte Ton de veilige remise-haven in een toreneindspel. Met dank aan Ton die de 37 jaar geleden partij uit zijn archief wist op te duikelen.
28 januari 1984 Anthony Miles – Ton de Veij 1/2-1/2
.
Ton de Veij bijt de spits af.
Als eerste reageert hij op de oproep om met partijen tegen grootmeesters te komen die gespeeld zijn in de jaren 1978 t/m 1984. In die jaren organiseerde Schaakclub Purmerend, met sponsoring van Bang & Olufsen en Wouda Muziek, simultaanseances aansluitend op het Hoogoven toernooi (nu Tata Steel toernooi).
Op zaterdag 28 januari 1984 werd grootmeester Anthony Miles verwelkomd in de Lutherse Kerk aan de Hoogstraat evenals alle deelnemers waaronder Dick Dolman, toendertijd kamervoorzitter van de Tweede Kamer en de oud-parlementariërs Jan Nagel en Van Kleef.
In de eindstand van de hoofdgroep van het Hoogoventoernooi was Miles op een gedeelde vijfde plaats geeindigd.
In Purmerend speelde hij aan 36 borden. Hij won 28 partijen, verloor er drie en vijf keer moest hij berusten in remise.
Ton de Veij schaarde zich onder de remise-spelers.
Andere remise-spelers waren Ronald Overveld (over wie het gerucht de ronde doet dat hij wellicht weer actief gaat spelen bij Schaakclub Purmerend), Michael Bosman, Smits en Jan Nagel.
Overwinningen werden behaald door Van Kleef, Piet Peelen en Karel Kok.
Het is opmerkelijk dat de aanwezige (oud)-parlementariërs altijd in staat bleken de grootmeesters tot in de late uurtjes bezig te houden.
Hier volgt de partij van Ton de Veij, met dank aan hem voor de moeite om deze 33 jaar oude partij uit zijn archief op te diepen!
Fritz13 acht de eind-stelling bijna in evenwicht met licht voordeel voor wit.
Een fraai resultaat tegen grootmeester Miles die bij leven een maximum elo-rating van 2635 behaalde.
.
NK scholenschaak Klim-op
Gisteren werd de eerste dag van het NK Scholenschaak gehouden in Nijmegen gehouden voor scholen uit het basisonderwijs. Er deden maar liefst 5 kinderen mee van onze vereniging waarvan Teun en Timo pas sinds kort lid zijn. Teun en Timo speelde dan ook afwisselend op bord 4 maar niet elke school had zijn mindere spelers op bord 4 gezet. Timo wist helaas geen partij te winnen maar zijn gemiddelde tegenstand was dan ook 544. Teun wist 1 partij te winnen tegen een gemiddelde tegenstand van 607. Al met al goede prestaties van beide kids want ze hielden elke partij het lang vol.
Dan Tim en Thijs zij speelde respectievelijk op bord 2 en 3 en hadden beide hun dag niet. Ze speelden tegen tegenstanders ruim onder hun niveau (Tim zijn gemiddelde tegenstand 502 en Thijs zijn gemiddelde tegenstand 464) en wisten samen in totaal 4,5 uit 12 punten te behalen. Misschien kwam het door de spanning (toch een NK) dat zij minder presteerde.
Kopman Vladimir deed wat er van hem werd verwacht 5,5 punt uit 6 tegen een gemiddelde tegenstand van 908. Vooral de laatste winst partij tegen Stella Honkoop was een mooie om in te lijsten.
Over 2 weken weer en laten we dan proberen om in ieder geval bij de eerste 20 te komen. Onze huidige positie (31) laat toch echt niet onze kwaliteit zien.
“Amsterdam schaakstad”
Onze club bezit een kleine bibliotheek met schaakboeken.
Een lezenswaardig boek is “Amsterdam schaakstad”, een in 1994 verschenen boek met een voorwoord van toenmalige eerste burger Ed van Thijn.
De uitgave van het boek was een initiatief van de Schaakbond Groot Amsterdam (SGA).
Diverse schrijvers, o.a. Jan Timman, hebben meegewerkt aan dit boek en elke schaker met enige historische interesse zal er iets van zijn gading in kunnen vinden.
-Er is een hoofdstuk over de levensloop van Max Euwe, een rasechte Amsterdammer.
-Veel joodse schakers hebben de oorlog niet overleefd. In de oorlog zijn ca. 100 Amsterdamse schakers van joodse komaf gedeporteerd naar de vernietigingskampen waaronder Salo Landau, toendertijd na Euwe de sterkste speler van Nederland. De joodse schakers telden de overlevenden en daar waren ze snel mee klaar. Hoogleraar Van Hulst kijkt terug op het Amsterdamse schaakleven in de jaren 1940-45 en de rol van de Nederlandse Schaakbond.
-In het hoofdstuk over de grote toernooien 1950-1956 is te lezen dat enkele schakers de Stichting voor Internationale Schaaktraditie van Amsterdam oprichtten. Zo moet je dat dus doen!
In 1954 kwam de kans voor de Stichting toen Argentinië kort voor de start liet weten aan de FIDE niet in staat te zijn de beloofde organisatie van Schaakolympiade (wedstrijden tussen landenteams) te organiseren. De Stichting sprong hierop in en meldde de FIDE dat de Stichting en de KNSB bereid was de organisatie over te nemen. In zes weken stampte de Stichting het toernooi uit de Amsterdamse grond. Prins Bernhard stelde een zilveren medaille met zijn beeltenis ter beschikking voor de beste eerste bordspeler. De Sovjetunie werd uiteraard winnaar.
Door het succes van de Schaakolympiade kon Amsterdam ook in 1956 het Kandidatentoernooi naar zich toe trekken. De winnaar, Smyslov, mocht, evenals in 1954, wereldkampioen Botwinnik uitdagen.
-Op pagina 72-73 is een mooie foto te zien van de strijd om het kampioenschap van Nederland gespeeld in 1950 in Hotel Krasnapolsky.
Opmerkelijk is dat in het bijschrift bij de foto met name de rookgewoonten van de deelnemers worden vermeld en e.e.a. zie je ook in de foto. Zo lezen we dat Orbaan sigaretten van het merk Golden Fiction rookte. Barendregt rookte Old Mac en Henneberke had een vaasje melk bij zijn asbak staan. Klaarblijkelijk werd toendertijd een glas in Krasnapolsky een vaasje genoemd ook al zat er melk in.
Het rookgedrag sluit enigszins aan bij de foto’s van de schaaksimultaanseance die onze schaakclub in de jaren 1978-84 organiseerde en waarbij Ed van Thijn altijd sigaretten rokend op de betreffende krantenfoto’s te zien is. Nou, onze Woudloper zal hier over mee kunnen praten!
-Een leuk hoofdstuk geschreven door Lex Jongsma, die jarenlang de schaakrubriek in De Telegraaf verzorgde, gaat over het jeugd- en schoolschaak in de jaren vijftig, een periode die hij zelf als jeugdig persoon onderging. Het hoofdstuk wordt afgesloten met twee van zijn toenmalige partijen met leuk commentaar.
-Het hoofdstuk over de grote toernooien in Amsterdam na 1956, met o.a. sponsoring door IBM, OHRA, V&D, wordt opgefleurd door een leuke foto van burgemeester Samkalden met ambtsketen geflankeerd door Petrosjan en Spassky staande voor een echt Amsterdams orgel.
-Het meest interessante hoofdstuk gaat toch wel over de roerige tijden tussen 1945 en 1969 waarin een groot aantal Amsterdamse clubs, verenigd in de Amsterdamse Schaakbond, zich in 1955 afscheidden van de KNSB. Optimisten dachten dat de bestuurders de meningsverschillen wel op korte termijn zouden kunnen overbruggen, maar de afscheiding duurde tot 1969. Lees en verbaas en verbijster u over deze affaire.
Het doet me genoegen te kunnen melden dat de schaakclub van de Machinefabriek Werkspoor (behorend tot VMF-Stork) koos voor aansluiting bij de Hoofdstedelijke Schaakbond, een reguliere onderbond van de KNSB, en daardoor alle kansen open hield om eventueel clubkampioen in de Meesterklasse van de KNSB te worden.
–Jan Timman schreef een mooi hoofdstuk over Jan Hein Donner zoals hij hem meegemaakt heeft door de jaren en doorspekt met leuke anekdotes. Het hoofdstuk besluit met een gedicht van schrijver-dichter-schaker C. Buddingh’ over Jan Timman bij zijn partij tussen Dordrecht en Delft.
-Het hoofdstuk wordt direct gevolgde door de herinneringen van Berry Withuis aan Donner.
-Vervolgens is provo Roel van Duijn aan de beurt om te vertellen waarom hij voorstelt om een leerstoel Schaakbegeerte aan de Gemeente Universiteit in te stellen te bezetten door Hans Ree. Overigens vertelt Van Duijn met trots dat hij in hun eerste, op 18 jarige leeftijd gespeelde, partij Ree wegvaagde met een mooi paardoffer. Sindsdien doet Ree er alles aan hem van het bord te vagen teneinde van het jeugdtrauma van de verliespartij af te komen.
KORTOM: dit boek moet u lezen! Aarzel niet om het een keer uit de schaakbibliotheek mee naar huis te nemen (en na lezing terug te plaatsen).
.