Team III
Partij-impressies: EGGERT Purmerend 3 tegen Oppositie
De uitslag van deze op 9 maart 2017 verspeelde wedstrijd met een korte impressie is eerder verschenen op deze website op 10 maart 2017.
Hieronder volgen, traditiegetrouw, de impressies van de spelers in volgorde van het beëindigingstijdstip.
Geprobeerd zal worden om dit voortschrijdende bericht telkens weer aan de top van het nieuws te plaatsen zodra een speler zijn partij-impressie heeft toegevoegd.
Bord 6 Paul Meijer-Tjerk Voskuil 1-0 [1-0]
Bord 1 Simon Smit-Kees Kerkdijk 0-1 [2-0]
Er kwam een Ponziano opening op het bord.
Ik kon me nog net herinneren uit mijn openingsbijbel Paul Keres “Moderne Theorie der Schacheröffnungen, Dreispringerspiel bis Königsgambiet, Sportverlag Berlin 1971” dat daarin na 3. c2-c3 d7-d5 wordt aanbevolen als waarschijnlijk sterkste antwoord. Er volgde 4. Lb5, hetgeen ook door Keres in dat boek wordt aangegeven.
Het is met openingstheorie zó dat het uitstekend werkt tot aan het punt waarop de openingstheorie in het geheugen van de speler uitgeput is. En dat punt was voor mij bij deze vierde zet van wit aangebroken.
Zoals de Woudloper al zo treffend schreef in zijn column Spanning en Stress was de spanning dan ook heel groot: het was me duidelijk dat Simon deze opening natuurlijk dikwijls speelt, want wie krijgt dit ooit tegen gespeeld? En natuurlijk was hij ook precies op de hoogte van de actuele status van de theorie. Een slechte voortzetting van mij zou door hem ongenadig afgestraft worden.
Derhalve trok ik een kwartier uit om een zet te vinden. Het voordeel van c2-c3 is dat de witte dame direct naar a4 kan om met Lb5 een batterij te vormen. d5xe4 vond ik ook niet aantrekkelijk wegens Pe5x maar later zag ik bij Keres dat dat wel de beste zet is en helemaal niet gek voor zwart.
Met het echter door mij gespeelde 4. a7-a6 dwong ik de loper direct kleur te bekennen.
Nu verzonk Simon ook een kwartier in diep gepeins. Dat had ik niet verwacht want hij kende de theorie immers!! Maar later vertelde hij dat hij deze zet nog nooit had tegengespeeld gekregen. Dus we maakten samen een nieuwtje in een hele oude (klaarblijkelijk uit de 18e eeuw volgens Keres) opening.
Op 5. Da4 was ik voornemens Ld7 te spelen en Fritz geeft aan dat ik dan enig voordeel zou hebben gehad. Maar Fritz geeft nog een betere zet nl. 5. ….. a6xb5, dus een kwaliteitsoffer en zwart zou uitstekend staan.
Om een lang verhaal kort te maken: Simon speelde 5. Lb5xc6 en ik offerde vervolgens op de negende zet ook een kwaliteit (Ta8 tegen Pe5) met als compensatie een op te bouwen voorsprong in ontwikkeling.
Inderdaad kon ik mijn stukken D,L,P ontwikkelen en inzetten tegen de verzwakte koningsstelling terwijl Ta1, Pb1 en La3 vooralsnog werkeloos toekeken en de witte dame op a8 buitenspel stond.
Vrouwe Fortuna zat ook duidelijk op mijn knie toen mijn tegenstander zich verrekende en dacht, om mijn aanval af te zwakken, de dames te kunnen ruilen onder opoffering van een pion, doch ik ging een toren winnen op zet 17 waarna Simon sportief direct opgaf op zet 16.
Het was allemaal geheel reglementair. Dus videoscheidsrechters en doellijntechnologie waarover de Woudloper sprak zijn geheel overbodig in dit mooie spel dat schaken wordt genoemd.
In een korte nabespreking met Simon kwam ook nog de onbegrensde schoonheid van het schaakspel ter sprake hetgeen verder uitgewerkt is in het lezenswaardige artikel dat op 12 maart 2017 gepubliceerd is op deze website, welk artikel door mij van harte ter bestudering wordt aanbevolen.
Bord 7 Richard Sauer-Luc Preeker ½-½ [2½-½]
Voor Luc wordt door Kees de partij-impressie afgeleid uit het notatieformulier daarbij gesteund door analyse van de parti door het Fritz13 schaak-programma.
Na afwezigheid van Luc in de vorige wedstrijd tegen Heerhugowaard trad Luc weer aan.
Zijn pols was zodanig genezen dat Luc zelf de zetten in goed leesbaar schrift kon opschrijven op zijn notatieformulier. Het was dus niet nodig om een beroep te doen op FIDE artikel 8 “het noteren van de zetten”, meer in het bijzonder artikel 8.1.e het noteren van de zetten door een assistent.
Een interessante partij. Een Russische opening die echter direct vanaf de derde zet van wit zich ontwikkelde langs weinig bekende paden.
In het algemeen kan gesteld worden dat wit zich solide doch passief opstelde. Vanaf zet 11 begon Luc zijn stukken, uitgezonderd de torens, te richten op wits koningsvleugel. Wit begon te manoevreren om een dreigende aanval op zijn koningsvleugel te pareren. Luc regisseerde duidelijk de partij.
Op zet 24 bracht Luc op gevoel een paardoffer op h3 en dwong de koning om naar voren te komen op g3. Dat zag er heel bedreigend uit voor wit maar Fritz analyseerde de partij als gelijk spel!
Luc bracht zijn f-pion naar voren om de aanval te versterken hetgeen er zeer bedreigend uitzag maar merkwaardigerwijs was dit toch niet zo goed: Fritz analyseerde de stand voor wit nu op +3,5 pion, dus groot voordeel voor wit.
Maar wit nam zijn kansen toch niet waar en dat moet om psychologische redenen geweest zijn: zwarts stukken- en pionnenstelling zag er zeer dreigend uitzag en het initiatief lag al vanaf het begin van de partij bij Luc. Wit zag af van het nemen van de zwarte h-pion waarschijnlijk omdat hij vreesde dat de h-lijn dan ten goede zou komen aan zwart.
Wit trok zijn dame terug van de koningsvleugel waarvan Luc gebruik maakte om met paard en dame de witte stelling binnen te dringen hetgeen voldoende was om eeuwig schaak af te dwingen.
Luc bracht daarmee de stand op 2½ – ½ en droeg daarbij bij aan de mooie overwinning van het team.
Bord 5 Matthijs Mühren-Ton de Veij 0-1 [3½-½]
Ik kwam met zwart goed uit de opening, wist al snel de h2-pion te slaan met schaak en toen wit naar f1 ging met de koning kon ik even later met een schaak op c4 met de dame het paard op a2 slaan, nadat mijn sympathieke tegenstander Matthijs Mühren dat paard daar vanaf c3 enigszins buitenspel had gezet.
Hierna was het een kwestie van rustig uitspelen.
Kortom een rustige avond.
Bord 2 Rob Hählen-Kees Jongkind 0-1 [3½-1½]
Over mijn partij ben ik bijzonder ontevreden, en niet alleen omdat ik de enige was die verloor. Op twee momenten had ik een andere weg kunnen inslaan, de tweede keer zou het duidelijk beter geweest zijn als ik de voortzetting had gekozen die ik heb verworpen.
Als ik dan ook nog twee sterke zetten van hem (19. …, Dd5 en 21. …, Lc3) gewoonweg niet heb zien aankomen en onnodig een kwaliteit geef (het venijnige commentaar van mijn analyseprogramma: “Een flinke bok tot slot, maar het was toch al verloren” laat aan duidelijkheid niets te wensen over) is het duidelijk dat mijn verlies volkomen terecht was.
Wat mij achteraf lang heeft beziggehouden (en nog…) is de vraag waarom ik toch zo hardnekkig heb vastgehouden aan het combinatoire motief in mijn partij waaraan ik tijdens de training een week eerder aandacht aan heb besteed (zie aldaar de fragmenten 1 en 2). Die combinatoire beslissing had ook in deze partij kunnen gebeuren, maar mijn tegenstander wist dat te voorkomen. Om Aagaard te citeren: ‘Wat dacht ik in hemelsnaam?!”. Het simpele antwoord op deze vraag is: “Ik dacht helemaal niet….!”
Bord 8 Serkan Milli-Matthijs Hulsebos 1-0 [4½-1½]
Bord 4 Frank van der Moolen-Dick Oostrom 1-0 [5½-1½]
Ik speelde een fijne partij met wit, waarbij ik in de opening lekker de ruimte kreeg.
Op de 12e zet deed mijn tegenstander een wat mindere zet waardoor ik in de aanval kon. Dat leverde op de 15e zet loperwinst op, tegen twee pionnen. Hoewel de computer later aangaf dat ik vervolgens wat te gretig doorging met aanvallen, leverde het toch snel de definitieve winst op.
bord 3 Cor van Etten-Ruud de Groot 0-1 [eindstand 6½-1½]
Ik speelde met zwart een geweigerd Morragambiet. Mijn tegenstander wist hier niet zo goed raad mee, want hij speelde op een gegeven moment Pa3 en dat paard heeft verder de hele partij niets gedaan! Wist al snel een pion te winnen en stond dus best goed. Het was nog wel even manoevreren in het centrum, maar speelde eigenlijk met een stuk meer. Omdat we toch vrij veel tijd staken in de zetten kwamen we allebei in tijdnood, zeker toen de zege van het team al vast stond gooide hij alles open. Ik was zo stom om tot 2 minuten op de klok te blijven noteren. Moest uitkijken dat mijn tegenstander geen eeuwig schaak kon gaan geven. In tijdnood zag ik nog wel dat ik heel eenvoudig een stuk (en daarmee de partij) kon winnen, maar onbegrijpelijk deed ik deze zet niet. Omdat zijn koning helemaal open stond en nog minder tijd had en niet wist hoe hij de stelling moest oplossen ging hij door zijn vlag.
Over het begin was ik tevreden, maar in het einde speelde ik niet goed en maakte een paar foute beslissingen, maar goed: het resultaat telt en ik heb eindelijk weer eens gewonnen!
.
EGGERT Purmerend 3 – Oppositie 6½ – 1½
.
Op donderdag 9 maart 2017 werd deze wedstrijd gespeeld in zesde ronde van de NHSB-competitie klasse 2B. Het derde team smaakte het genoegen om overtuigend te winnen van Oppositie uit Heiloo.
Daardoor handhaaft Purmerend 3 zich nog steeds op de derde plaats in klasse 2B.
Deze winst was belangrijk waardoor de kans op degradatie verdwenen is. Anderzijds kunnen we ook geen kampioen meer worden.
Om het kampioenschap wordt door de teams van Heerhugowaard en de Schaakgroep Koedijk nog gestreden. Heerhugowaard heeft de beste kansen om kampioen te worden, een mooi resultaat van het team bij het 50-jarig jubileum van hun schaakclub.
Voor details zie https:\/\/www.nhsb.nl/index.php?pageID=2&seizoenID=2016&klasseID=626
Voor het derde team ligt de derde of vierde plaats in het verschiet afhankelijk van de resultaten in de laatste ronde die eind maart verspeeld wordt. Dan spelen we in een thuiswedstrijd tegen Aris de Heer uit Middenbeemster.
Paul Meijer pakte zijn oude traditie weer op door snel en als eerste te winnen.
Zowel Serkan Milli als Frank van der Moolen wonnen hun partij zodat ze in het team aan kop gaan met 4½ uit 5 (90%). In NHSB klasse 2B staan zij daardoor fraai op de derde en vierde plaats van de lijst van beste spelers.
Complimenten gaan naar Jan Poland en kornuiten die ervoor zorgden dat, ondanks de hectische drukte van de jeugdafdeling en het proefexamen dat werd afgelegd in de wedstrijdruimte, de wedstrijd op tijd kon worden gestart: de acht borden met opgezette stukken en ingestelde klokken stonden gereed in de opslagruimte zodat de speelruimte in 10 minuten was opgetuigd.
Zoals gebruikelijk is zal op korte termijn een artikel geplaatst worden met de partij-impressies van de spelers.
.
Heerhugowaard 2–EGGERT Purmerend 3 4½–3½
Helaas verloor ons team.
Misschien heeft u dat gelezen in het eerdere korte verslag van 10 februari op deze website. In ieder geval heb ik in die publicatie alle positieve punten aangedikt genoemd, nl. het oprukken naar de derde plaats in NHSB klasse 2B, en de goede scores van Serkan en Frank. De uitslag had ik daartussen verstopt.
Hieronder de bordverslagen van de spelers. Nog niet alle verslagen zijn beschikbaar maar die zullen successievelijk gaan verschijnen op deze plaats.
De verslagen zijn gerangschikt naar volgorde van beëindiging met tussen de haakjes de tussentijdse stand.
Bord 2 Karel Keesman-Ruud de Groot 1 0 (1-0)
Na een leuke fietstocht naar Purmerend, lekker eten bij Ton en Joke, nog een leuk ritje met Frank naar Heerhugowaard, alwaar ik met zwart op bord 2 mocht aantreden. Na een damegambiet met al vrij snel g4 speelde ik op de 15de zet meteen al een domme zet, een blunder eigenlijk. Ik wilde De7 spelen, waarna er niks aan de hand was, maar ik speelde om onverklaarbare reden Dc7 en verloor eerst een pion en daarna een stuk.
Ik stond dus vrij snel verloren en was ook de eerste die klaar was, wat natuurlijk niet best overkomt op de rest van het team. De zoveelste slechte wedstrijd van mij in het derde. Ik moet maar ernstig nadenken om mij nog beschikbaar te stellen voor het team, want zij zijn de dupe en dat mag natuurlijk niet! (“Samen uit, samen thuis” geldt ook voor Schaakteams. Dus we houden je er in. CK).
Na afloop weer samen met Frank naar Purmerend (waarvoor weer mijn hartelijke dank), om nadien op de fiets mijn negatieve gevoelens weg te trappen! Gelukkig kon ik vrij snel slapen, maar dat had meer met de vermoeidheid te maken!
Bord 3 Rob Hählen-Rob Spaans ½ ½ (1,5-0,5)
Over mijn partij valt weinig te melden. Rustige opening, waarbij ik mijn loper wellicht beter naar e2 had kunnen spelen in plaats van naar d3. Met zijn 10e zet begint mijn tegenstander een manoeuvre die hem een pion zou kunnen opleveren, maar in de volgende dan afwikkeling komt het gelijk te staan. Komodo kan er ook niet veel meer van maken. Bij de shoot-outs met meerdere engines staat het uiteindelijk gelijk.
Bord 1 Kees Kerkdijk-Oscar van Ewijk ½ ½ (2-1)
Frans Nimzowitsch met e5 was de opening met uitval Dg4 en slaan op g7 en h7. Klaarblijkelijk bekend bij mijn tegenstander en ook ik was redelijk bekend hiermee. In de laatste ronde van het rapid versloeg ik Rik Slaman nog overtuigend hiermee. De loper werd naar a3 ontwikkeld hetgeen Oscar nog niet tegengespeeld heeft gekregen zoals hij na afloop zei. Er ontstond een complexe situatie op het bord en klaarblijkelijk een wederzijds unheimisch gevoel dat de zaken niet liepen zoals verwacht werd. Klaarblijkelijk een situatie waarbij wederzijds spoken gezien werden.
De analyse achteraf met Fritz gaf aan dat de ontwikkeling van de loper naar a3 wit enig nadeel gaf. Een pionoffer dat ik bracht was minder goed maar zwart nam het niet aan. Na een dameuitval van zwart vreesde ik een kwaliteitsoffer van zwart en ging ik in op een herhaling van damezetten en claimde remise. Helaas liet Fritz zien dat ik op dat moment een stuk had kunnen winnen met voordeel. Wel met mijn koning in open veld zodat het initieel verdedigen zou worden.
Dus toch koelbloediger de stelling bekijken en inschatten wat de kansen zijn dan afgaan op gevoelens van onbehagen. Wellicht dat een cursus Wedstrijdmentaliteit in een behoefte voorziet.
Bord 4 Maarten de Haas-Wim Dekker 1 0 (3-1)
Bord 8 Adri Maijers-Serkan Milli 0 1 (3-2)
Bord 5 Ton de Veij-William Thomson 0 1 (4-2)
De opening kwam ik vrij goed uit en had na zo’n 16 zetten een behoorlijke drukstelling, waarbij zwart eigenlijk weinig kon uitrichten.
Ik dacht met mijn koning naar de vijandelijke stelling te lopen, maar had ook een mooie paardzet voor mij overzien om een pion te veroveren.
Zwart kwam sterk terug, omdat ik hem de gelegenheid daartoe gaf en i.p.v. dat ik een pion won, raakte ik er eentje kwijt, waardoor er een eindspel van toren tegen toren en één pion minder ontstond.
Mijn koning stond dermate gunstig dat ik dacht om mijn toren tegen zijn vrijpion te offeren, waarna ik ook zou promoveren en er wellicht een remise uit zou rollen.
Echter in tijdnood (wat heb ik daar een hekel aan (wie niet, tenzij bij de tegenspeler!! (CK))) kreeg ik een black-out, waardoor ik mijn stelling zo grondig verpestte, dat ik meteen kon opgeven, waardoor we alsnog verloren.
Jammer voor het team en mijn nachtrust. Ik heb behoorlijk liggen woelen.
Bord 6 Mats Bakker-Paul Meijer ½ ½ (4,5-2,5)
Bord 7 Frank van der Moolen-P. Konijn 1 0 (4,5-3,5)
Ondanks het ratingoverschot van 300 punten had ik er nog moeite mee de koning van mijn tegenstander om te leggen. Ik was als laatste klaar. Maar het was een leuke partij.
Ik kwam goed open uit de opening. Zwart had twee zwakkere pionnen. Eén daarvan was op de 16e zet gratis af te halen. Ik stond bovendien aangenaam. De dames werden geruild en mijn koning stond alvast vrij centraal. Met mijn verdubbelde torens kon ik een tweede pion winnen.
Toch maakte ik het mijzelf toen nog moeilijk, omdat ik wilde voorkomen dat zijn toren mijn stelling binnendrong. Het lukte mij niet om met mijn pionnen door te breken. Dus offerde ik maar een pion op om de laatste torens te ruilen. In het resterende pionnenspel pakte ik het winnende sleutelveld.
Team EGGERT Purmerend 3 stoomt op naar derde plaats
Op donderdag 9 februari 2017 speelde het derde team een uitwedstrijd tegen het tweede team van Heerhugowaard in de vijfde ronde van de NHSB competitie klasse 2B.
Het team was aangevuld met twee invallers en wel Serkan Milli en Wim Dekker. Beiden hielpen het team snel uit de brand wegens het uitvallen van Luc Preeker en Daniel Doorn.
Zij behaalden tesamen 1 uit 2, zodat de bewijslast om de wedstrijd te winnen geheel bij de resterende 6 vaste spelers lag.
Zeer positief is dat zowel Frank van der Moolen als Serkan Milli door winst uitkwamen op een teamscore van 3,5 uit 4. Ze zijn daarmee topscoorders in ons team en no. 5 en 6 in de scorelijst van de gehele klasse 2B.
De inzet van Serkan strekke ten voorbeeld gezien het feit dat hij de aansluitende nacht alweer om 5 uur op zijn werk werd verwacht.
Na deze ronde is EGGERT Purmerend 3 opgerukt naar de derde plaats in klasse 2B.
De ontvangende club Heerhugowaard is in 1967 opgericht en bestaat dit jaar 50 jaar. Positief is dat hun tweede team een mooie kans maakt om dit jaar kampioen te worden in deze klasse 2B.
Het speellocaal in Cafe De Swan is ruim bemeten en we zaten aan ruime tafels met genoeg ruimte voor notitieformulieren en in rustige ambiance. De wanden van de speelzaal zijn ruim behangen met een veelheid van landbouwwerktuigen, zoals rieken, scheppen, schoffels, hakmessen, wagenwielen etc. Zo kon schrijver dezes zijn jas ophangen aan de tanden van een hooihark.
De wedstrijd eindigde laat op de avond met het kleinst mogelijke verschil nl. 4,5-3,5.
Het minder positieve bericht is dat ons team nipt verloor.
Het is zeer onwaarschijnlijk dat wij nog kampioen worden hetgeen alleen mogelijk is als beide koplopers de laatste twee matches verliezen hetgeen wel geheel uitgesloten kan worden geacht.
Al met al toch een prettige wedstrijd die in goede sfeer werd verspeeld. De teamleider heb ik veel succes gewenst naar een groepskampioenschap in hun jubileumjaar.
De volgende thuiswedstrijd van het derde team is tegen Oppositie uit Heilo op 9 maart 2017.
Zoals gebruikelijk zullen de spelers een kort verslag over hun partij presenteren, welke verslagen op niet al te lange termijn op deze website zullen verschijnen.
(Voor details zie https:\/\/www.nhsb.nl/index.php?pageID=2&seizoenID=2016&klasseID=626)
.
Luc Preeker analyseert (Vervolg)
.
De onderstaande partij verscheen eerder op deze website op 30 december 2016. Nu wordt de partij in een voor u handzamer vorm gepubliceerd.
.