antoine
KNSB bekerteam vindt Waterloo in Alkmaar
Afgelopen dinsdagavond speelde ons bekerteam in de 2e ronde in Alkmaar tegen De Waagtoren, een team dat ondanks dat ze in de 2e klasse spelen, niet te onderschatten is.
Al vrij snel verloor Enrico van de 18-jarige Maaike Keetman, die tegenwoordig voor het Nederlandse Olympiade team uitkomt en van wie we waarschijnlijk nog veel zullen horen.
En toen Giel ook verloor zag het er slecht uit, maar Pieter stond tegen oud-lid Danny de Ruiter goed en ook Barry heeft kansen.
Zo tegen 24.00 uur wint Pieter, maar gaat er bij Barry in de combinatie iets mis en verliezen we met 1-3.
Jammer mannen maar de competitie vind ik toch wel iets belangrijker.
Bedankt voor jullie inzet.
Ton de Veij
Enerverend middagje Arnhem
Gisteren begon het 1e team met een 0-2 achterstand aan de moeilijke opdracht om dit nog te herstellen.
Op 2 voorafgaande donderdagavonden waren Lucas (bord 8 tegen Michiel Blok) en Wim (bord 5 tegen Tom Bus) al naar Arnhem getogen om daar vooruit te spelen wegens andere verplichtingen op de zaterdag. Helaas verloren beiden hun partijen.
Maar ons achttal was vastberaden om dit Arnhems varkentje te wassen.
Na ruim 2 uur konden we de 1-2 scoren, doordat Pieter aan bord 4 geen spaan overliet van de slappe witte openingsbehandeling van Otto Wilgenhof.
Een uurtje later was het echter alweer 1-3, omdat Enrico (bord 6) behoorlijk in de knoei was gekomen. Meestal manoeuvreert hij zich daar wel uit, maar Wouter van Rijn maakte het koel af.
En het werd zelfs 1-4, omdat Giel (bord 7) wat al te voortvarend aan het aanvallen was en daarbij zijn langgerokeerde koning ietwat uit het oog verloor. Analyses achteraf lieten echter zien dat de verdediging wel wat beter had gekund en ook de aanval liet wat te wensen over. Jammer voor Giel, die tegen zijn 1e nederlaag aan liep.
En tja dan wordt het toch wel een beetje zoals het weer op deze dag, af en toe zon, maar ook heel veel donkere luchten.
Maar zie daar was dan weer het zonnetje in de persoon van Peter,”opgeofferd”aan bord 1.
Gesterkt wellicht dat hij niet Bob Beeke (hun kopman) aantrof maar Pieter Verhoef een tegenstander van minder formaat maar wel hoger gerated dan Peter, speelde Peter een prima partij waarbij hij 3 pionnetjes snoepte en zijn tegenstander na 3,5 uur uiteindelijk het zinloze in zag van zijn verzet.
Nicky aan bord 9 tegen Sander Berkhout had een mooie witte pion op d6 gestald, hetgeen de Arnhemmer veel hoofdbrekens bezorgde. En toen er op b4 door wit nog een pion werd geofferd, werd de witte druk wel heel erg hoog. In de steeds groter wordende tijdnood voor onze man wist hij steeds de juiste voortzetting te vinden en kon Nicky (topscorer met 3,5 uit 4) weer een zege toevoegen. Klasse gespeeld!
De gelijke stand van 4-4 werd op het scorebord gebracht door Yong Hoon aan bord 2 tegen Peter Boel. Die stond echt heel goed, maar onze man wist allerlei verwikkelingen in de stelling te brengen, waarbij Boel in een gelijke stand de kwaliteit verloor (was een soort van Jan(Boel) en werd het punt binnengesleept, maar oef, dat was echt peentjes zweten.
Bleven over Barry aan bord 3 tegen hun topper Bob Beeke en Anton aan bord 10 tegen Murat Duman.
Stonden ze nou gelijk of beter of minder?
Ik zag dat Barry moest knokken om een eindspel van T en 3 verbonden pionnen tegen Barry L/P en 1 pion remise te houden en Anton stond wellicht weer ietsie beter.
Maar toen Anton in de wil om te winnen een pion verloor, zag het er slecht uit. Maar zijn prima loper was beter geposteerd dan het witte paard en dat zou wit niet zomaar winnen. In de razend spannende eindfase met wederzijdse tijdnood was wit zo vriendelijk om ook een pion weg te geven, waarna de kansen gekeerd leken.
Barry (die tegenwoordig aan het hardlopen is, o.a. vorige week de 7-heuvelenloop in Nijmegen en dus aan zijn uithoudingsvermogen werkt) had daar nu veel profijt van want ook hier was het spannend en uiteraard ook weer tijdnood.
Eerst bereikte Barry na 5,5 uur de veilige remisehaven na heftig geboden tegenstand en toen even later de arbiter van dienst mij vertelde dat Anton had gewonnen kreeg ik een heel zonnig gevoel over me.
Helaas had de goede man zich vergist, want ondanks dat Anton het paard had gewonnen stond de pion die moest promoveren op het verkeerde promotieveld, zodat het remise werd. De uitslag 1-0 voor ons stond al op het wedstrijdformulier.
Ondanks dat is na de 0-2 achterstand bij aanvang het uiteindelijke resultaat iets waarop we trots mogen zijn.
Mannen bedankt weer voor jullie geweldige inzet.
Het etentje na afloop in Brasserie De Burcht met een korting van 50% (IENS) dankzij een attente Nicky (hij was de hele middag scherp) smaakte ons uiteraard voortreffelijk. 5 punten uit 4 wedstrijden, het kan slechter.
Over 3 weken op 16 december spelen we in Utrecht uit tegen Oud-Zuylen.
Verrassend gelijkspel van AAS tegen 1e team
Na het seizoen uitstekend te zijn gestart, trad ons 1e team afgelopen zaterdag aan tegen de Alternatieve Aalsmeerse Schaakvereniging (AAS), die afgelopen seizoen uit de 2e klasse promoveerde. De 1e 2 wedstrijden van AAS gingen nipt verloren, dus we waren gewaarschuwd.
Maar na zo’n 3 uur leek het een gemakkelijke overwinning te worden, want de stand was toen al 3-0.
Eerst was het Yong Hoon aan bord 3, die Ad van den Berg een onplezierige middag bezorgde. Na 1 uur bood Ad remise aan, maar na overleg met Yong Hoon speelde hij door. Was eigenlijk een veel te leuke partij om te remiseren. In een potsierlijke stelling met o.a. toren tegen 4 pionnen voor onze man en nog vele stukken en een tegenstander die niet had gerokeerd, kwam dat laatste de Aalsmeerder duur te staan.
Na 1 uur spelen kwam Wim Luberti (bord 6) tegen A. Keessen naar mij toe en zei me, dat hij zijn partij ging winnen. Bij beschouwing van zijn bord zag ik dat nog niet echt, maar Wim zei, dat hij dit vaak speelde en niet meteen wilde winnen, want het was nog vroeg in de middag en hij wilde zijn tegenstander nog even laten spartelen. Zou hij dat hebben bedacht omdat de tegenstander Aas heet en zou Wim van vissen houden?
Inmiddels had Lucas aan bord 8 na een prima korte partij al na 3 uur gewonnen van Jasper van Eijk en even later volgde Wim dus. 3-0
Anton aan bord 10 tegen Peter Poncin stond zeker beter, pionnetje voor. Maar toen hij de pion offerde voor een winnende koningsaanval bleek dat helaas niet het geval en werd het remise.
Echter aan bord 1, 2 en 4 ging het al vanaf de start niet al te florissant. Eerst verloor Pieter aan bord 4 tegen Jeffrey van Vliet, die een dame offerde tegen de toren, maar daarvoor veel moois terugkreeg, o.a. een ver opgerukte pion en stukken die deden waarvoor ze bedoeld zijn.
Even later viel het doek voor Enrico aan bord 2 tegen Mark Trimp. In een zeer gecompliceerde stelling met een pionnetje minder (waarschijnlijk geofferd, maar dat weet ik niet) en opeens was het uit. Ook niet gezien hoe dat ging.
Je kan toch niet overal tegelijk bij zijn, zeker als je ook nog eens het 2e team erbij hebt.
Nicky aan bord 7 was grieperig en speelde een degelijke partij tegen Simon Groot. Het leek er op, dat hij aan het langste eind zou trekken, maar uiteindelijk kon hij toch niet meer bereiken dan remise, 4-3.
Bij Barrie aan bord 1 tegen Johannes Rudolph speelden zich heftige taferelen af. Ook hier had wit een dame voor een toren geofferd (zou dat een Aalsmeerse specialiteit zijn?) en even later nog een kwaliteit. En hoe Barrie ook worstelde om onder de immense druk uit te komen van penningen en de 2 geweldig sterke lopers van wit, hij dolf het onderspit tegen de sterk spelende Aalsmeerder. Er was volgens Barrie nog 1 ontsnappingskans maar in tijdnood vond hij deze niet. 4-4.
Resteren Giel aan bord 5 tegen Paul Schrama en Peter aan bord 9 tegen Henk Noordhoek.
Giel leek wat beter te staan en Peter stond een pionnetje achter, maar de stelling was zeer gesloten, dus dat redde hij wel.
Zeker toen gezamenlijk werd besloten om beide partijen te remiseren en de uitslag van 5-5 op het scorebord kwam.
AAS bleek dus zeker geen gemakkelijke prooi en beet flink van zich af.
4 punten uit 3 wedstrijden, voorwaar een mooie start.
Volgende wedstrijd op 25 november uit tegen ASV in Arnhem.
Ton
1e team niet tevreden na verrassend gelijkspel
Tegen het sterke Charlois Europoort uit Rotterdam, dat het afgelopen seizoen uit de M-klasse degradeerde speelde ons team een sterke wedstrijd.
Het begin beloofde niet veel goeds, want de heren van ons steeds maar uitbreidende wegennet presteerden het om zowel de Coentunnel, de A4 halverwege Amsterdam en Den Haag en de Maastunnel af te sluiten, hetgeen een chaos op de weg gaf. Gelukkig waren we al om half elf uit Purmerend vertrokken en om 13.15 uur (2 3/4 uur reistijd) over een kleine 100 km konden we toch met enige vertraging aan de zware match beginnen.
Charlois uitgerust met 1 GM, 3 IM’s en 2 FM’s en de vorige wedstrijd met 9-1 gewonnen was natuurlijk de favoriet.
Maar na zo’n 2,5 uur was de verrassende tussenstand 2-0 in ons voordeel.
We werden daarbij geholpen door de tegenstander van Giel Robin Lecompte die het presteerde om niet op te komen.
Ik heb zoiets nooit begrepen, temeer daar Charlois thuis speelde en dus kennelijk geen invaller achter de hand hadden. Misschien een gevalletje van onderschatting?
Enrico aan bord 4 speelde tegen de oud Belgische jeugdkampioen en IM Steven Geirnaert een prima partij. Het ratingverschil van 240 was hier niet te merken en Enrico scoorde zijn 2e overwinning.
Pieter aan bord 3 speelde ook al tegen een Belgisch IM Stefan Docx en bereikte ondanks een pionnetje achterstand moeiteloos de remisehaven geholpen door lopers van ongelijke kleur.
Na zo’n 3,5 uur spelen stond het weer gelijk omdat eerst Wim het onderspit dolf aan bord 5 tegen GM Erik van den Doel. Het ratingverschil van bijna 400 was hier goed te merken volgens Wim. Hij kreeg weinig kans ondanks zijn origineel gespeelde opening.
Peter aan bord 9 had een prima stelling in handen en het zag er goed uit. Wel tijdnood en daarin miste hij een venijnige tussenzet van Valery Maes en toen was het ineens uit.
Maar na 4 uur stonden we weer voor, nu met 4,5-2,5.
Eerst won Barry aan bord 2 tegen FM Michel de Wit. Hij stond de gehele partij al beter en wist dit voordeel mee te nemen naar het eindspel.
Even later won Nicky aan bord 8 tegen Kambiz Sekandar. Volgens eigen zeggen “Pas nadat ik echt verloren stond begon ik nuttige zetten te vinden met uiteindelijk een tijdnood schwindel”.
Het was in ieder geval een spannende en bezienswaardige partij.
Anton aan bord 10 stond volgens ons de gehele partij iets beter maar kon dit toch niet in winst uitdrukken. Mijn advies aan Anton om remise aan te bieden en daardoor in ieder geval een matchpunt te pakken werd door Cor de Wit geaccepteerd en dus konden we gaan hopen op een grote stunt, temeer daar Lucas aan bord 7 en Yong Hoon aan bord 1 wel ietsje minder stonden, maar daar zou toch wel één remise bij zitten.
Lucas tegen FM Roger Meng met 270 punten meer, keek tegen een pionnenmeerderheid op de koningsvleugel aan en met lopers van gelijke kleur was dat een moeilijke taak. Hij verdedigde zich met hand en tand maar moest uiteindelijk het onderspit delven. Analyse achteraf gaf aan dat zo rond de 50e zet hij een betere voortzetting op remise miste. Nu kwam hij net een tempo tekort.
Nou dan moest Yong Hoon het laatste halfje maar scoren. Tegen de sterke Belgische IM Thibaut Vandenbussche stond hij minder in een eindspel van T/L tegen T/L en 2 pionnen.
Echter de lopers waren van ongelijke kleur dus dat gaf hoop. Na ruim 5 uur spelen moest hij dan toch nog opgeven. Commentaar van Yong Hoon: “ik heb een slechte partij gespeeld”.
Zo bereikten we dus een 5-5 gelijkspel hetgeen ik vooraf niet had durven dromen.
Knappe prestatie mannen met toch een katterig gevoel dat er echt meer in had gezeten.
De nazit in het ernaast gelegen restaurant Burchtrust was gezellig.
Op 4 november wacht de thuiswedstrijd tegen het gepromoveerde en nog puntloze AAS uit Aalsmeer.
Ton de Veij
Eenvoudige zege 1e team
Overzicht van uitslagen en de stand
Op het oog doet bovenstaande titel vermoeden dat het een eenvoudige overwinning was op de Friese formatie Philidor 1847 uit Leeuwarden.
En dat was het misschien ook wel, maar daarvoor hadden we wel het nodige geluk.
De hernieuwde kennismaking met de Noordelijke klasse 1A beviel ons in ieder geval wel.
Reeds na 2 uur spelen wist Giel aan bord 6 zijn gerenommeerde tegenstander Addie Lont te verschalken. Het zag er niet best uit, maar één slechte zet van Lont en het was meteen raak.
Wellicht was dit punt een steun in de rug voor ons team, want even later mocht Peter aan bord 9 remise aanbieden (gelet op de stand op de overige borden) en na 2,5 uur was het Pieter (bord 3) die Jeroen Weggen geen schijn van kans gaf, de dame insloot en het soepeltjes afmaakte. Fijn zo’n snelle voorsprong van 2, 5-0,5.
Enrico (bord 4) speelde tegen Eddie Scholl (oud-Nederlands kampioen in 1970) een ondernemende partij. Een pionoffer van hem bracht een gevaarlijke stelling op het bord en dat is koren op de molen van onze man. Met diverse tactische wendingen, waarbij het leek of de Friese opponent het betere van het spel had, was het na een prachtige slotcombinatie ineens uit.
Hierna was het de beurt aan Wim aan bord 5 tegen Bas van der Lijn. Een partij zoals het Wim betaamt, wild en ook hier zag het er hoopvol voor de Friezen uit, al deelde Wim die mening zeker niet. Een gewonnen stuk en tijdnood voor van der Lijn. Ook nu was het punt voor ons, 4,5-0,5.
Tja en hoe ging het dan verder, want de zege was nog niet veilig gesteld. Maar daarvoor zorgde onze 2e bordman Barry die volgens eigen zeggen zijn tegenstander Tjapko Struik weinig kans gaf. En daar was dan de 1e zege van het seizoen.
De overgebleven spelers Yong Hoon, Nicky, Lucas en Anton konden nu wat rustiger achterover leunen en zien of de uitslag nog wat groter kon uitvallen.
Yong Hoon aan het 1e bord lukte dat tegen de sterke Mighiel de Jong niet. Een doorbraak van de Friese kampioen op de damevleugel waar hij een pionnenmeerderheid had, was niet meer te stoppen en zo was daar het 1e punt voor onze sympathieke tegenstanders. Er was nog een klein incidentje want ineens viel de klok uit, achteraf bleek dat de batterij leeg was. Dus moest de arbiter van dienst, de heer Klaas Knoester, een andere klok opnieuw instellen. Is echter altijd storend voor beide partijen.
Anton aan bord 10, die Tobias Kabos dit seizoen vervangt, had een pionnetje geofferd voor aanval en het zag er prima uit. Het pionnetje werd weer teruggewonnen, maar toen haperde het even in het plan van Anton, en i.p.v. een zekere remise te maken, werd het zowaar een nederlaag.
Nicky aan bord 8 speelde een avontuurlijke partij tegen Jan Hania. Het was knap ingewikkeld en toen een deel van de kruitdampen was opgetrokken had Nicky 2 torens en een licht stuk tegen dame en licht stuk en nog wat pionnen. Hania probeerde het onderste uit de kan te halen, maar toen Nicky het paard van Hania kon veroveren was daar de 6e zege.
Resteert Lucas aan bord 7 tegen Eric Sparenberg. Wat hebben deze spelers het publiek vermaakt. Om over 7 was het afgelopen en was er een zeeslang van 110 zetten op het bord gelegd.
Lucas moest het eindspel heel secuur verdedigen, want beide spelers hadden 4 pionnen en een loper van gelijke kleur. De 2 pionnen van Lucas op de damevleugel hadden de kleur zwart van de beide lopers en dat is normaliter in het voordeel van de tegenstander. Met de klok van Lucas op 1 minuut 19 deed hij een damezet, maar deze was onreglementair, omdat hij schaak stond.
Dan krijg je een tijdstraf, althans de tegenstander krijgt er 2 minuten bij, dus weer een ingreep van de arbiter.
Lucas had een loper en 2 ver opgerukte pionnen tegen een dame, en miste helaas mat in 5, (…88. g2!) maar als je meer dan 6 uur achter het bord hebt gezeten, dan is dat logisch. Hij gokte voor wat hij waard was en dat is veel. Remise werd zijn verdiende deel. Mooi gespeeld!
[Event “Ronde 1 KNSB 1A”] [Site “”] [Date “2017.09.16”] [Round “1”] [White “Sparenberg”] [Black “Van Mil “] [Result “1/2-1/2”]
Een mooie start van het nieuwe seizoen, gefeliciteerd mannen!
Over 3 weken wacht ons de uitwedstrijd tegen het sterke Charlois Europoort uit Rotterdam.
Ton de Veij