Beoogd bekerfinalist sneuvelt al in eerste ronde

Aan wat een traditie begon te worden, een finaleplaats voor mij, is door Ton de Veij hardhandig een einde gemaakt. Gisteren, 2 november, won hij in de eerste ronde van de bekercompetitie van ondergetekende. Niks finaleplaats halen.

Ton en ik delen een lange schaakgeschiedenis. Wij ontmoetten elkaar al toen we nog in Amsterdam speelden, voordat we beiden in 1976 naar Purmerend gingen.
Natuurlijk weet ik wat Ton gaat spelen.  Bij mijn voorbereiding bekijk ik een aantal partijen tussen ons. Abusievelijk zit daar ook een partij tussen die ik, lang geleden, tegen zijn vader verloor. De overeenkomsten in manier van spelen zijn overigens duidelijk zichtbaar.

De openingsvariant die ik prepareer heeft ongeveer gelijke schema’s als in mijn openingsrepertoire. Maar door een zetverwisseling gaat die vlieger niet op. Thuis heb ik daar wel naar gekeken en te weinig tijd aan besteed om een goed antwoord te vinden. In eerdere partijen pakte ik zijn opzet aan met Lc4. Daar ben ik wel vertrouwd mee, maar probeer het deze keer met f4 maar eens anders.
Niet slim natuurlijk, een psychologische fout van jewelste. Nu moet ik in een knock-out partij alles zelf gaan uitvinden. Beter is natuurlijk om aan vertrouwde routines vast te houden. Het gaat een poos goed, netjes theorie. Volgens de computer hou ik tot zet 10 een licht voordeel van tussen de 0,6 en 0,8.

Dan begint het geknoei. Zetten verrassen me, zie ze niet aankomen. Ik zal het loperpaar kwijt gaan raken bij een stelling die meer en meer open komt. Vrijwel zeker ga ik een pion verliezen, mijn pionnenstructuur dreigt daarbij versplinterd te raken. Oftewel: mijn stelling is niet al te moeilijk strategisch verloren.
Dan maar op de kluts spelen, kijken wat er te redden valt. Ik moet proberen te voorkomen dat mijn pionnenstelling te zwak wordt. Een tussenzet van mij blijkt volgens de computer niet goed, het zou Ton een voordeel van bijna 3,0 opleveren. We zien het beiden niet. Op dit punt staat Ton licht beter. De zet h3 om g4 te dekken is echter aangewezen. Als ik dit nalaat is er geen houden meer aan. 17. …, Db4! is sterk en heb ik niet gezien. Mijn antwoord 18. Pg5??, met het idee 18. …, Lf5 19. Txf5, gxf5 20. Dxf5 en mat op h7. Onzin, want 20. …, Dh4 dekt alles. Simpeler dan 18. …, Lf5 is 18. …, Dc5+, de zet die Ton vrijwel a tempo speelt, en waarmee hij het paard op g5 wint.
De analyse door Stockfish geeft een blunderwaarde van 0,29 (precise) voor Ton en van 0,88 voor mij. Zo laag heb ik het in tijden niet gehad.
Om 22:20 kan ik gedesillusioneerd naar huis.

Al met al maakt deze winst van Ton dat hij nu de gedoodverfde favoriet is om de bekerfinale te gaan verliezen.

2023-11-03

Rob Hählen