Een kort verslag met uitslag van de NHSB klasse 2C wedstrijd tussen Purmerend 3 en De Waagtoren (4-4) verscheen eerder in deze NIEUWS rubriek.
Detail informatie kunt u vinden op de website van de NHSB www.nhsb.nl onder competitie, klasse 2C.

Hieronder volgt een impressie van de partijen geschreven door de spelers zelf, een traditie die is ingezet door Rob Hahlen, en die we hier voortzetten.
In teams zonder non-playing captain is het wel bijna noodzakelijk dat de spelers zelf de pen ter hand nemen.

Paul Toepoel vs. Frank van der Moolen 1-0

Mijn partij met de zwarte stukken aan het eerste bord begon als rustige gesloten Siciliaanse opening. Wit had de koningsloper gefianchetteerd en de f-pion naar voren gezet, waardoor de koningsvleugel wel veel ruimte had, maar er nog niet veel dreiging was. Ik speelde mijn damevleugelpionnen op en ruilde alle paarden af. Wit hield weliswaar twee doorgeschoven centrumpionnen over, maar ook een verzwakte koning en een toren die nog niet meedeed aan het spel. In plaats van de verdedigende witte loper te ruilen, koos ik ervoor om mijn koningsvleugel ook open te gooien in de verwachting uiteindelijk een pion te zullen winnen. Ik zag daarbij het witte gevaar niet en na twee wat zwakkere zetten was mijn (lichte) voordeel opeens omgezet in een beroerde stelling, met snel verlies tot gevolg.
Ik begrijp dat de teleurstelling aan mij af te lezen was. Niet zozeer om het verlies van een spelletje schaak, maar ik was verbouwereerd dat ik mijn betere stelling in twee toch zorgvuldig uitgekozen zetjes zo kon omgooien.

Rob Hahlen vs. Jan Poland remise

Wat een teleurstellend foutenfestival!
In een zijvariant van het Slavisch laat mijn tegenstander zijn witveldige loper ruilen. Hij dacht kennelijk daarmee een aanval op mijn nog niet gerokeerde koning te kunnen openen, maar dat was gemakkelijk te weerleggen. Hij overziet daarbij dat hij bij een aanval op zijn dame een tussenschaak kan doen dat mijn koning in het midden houdt. Nadat hij zijn dame heeft weggespeeld kan ik lang rokeren en dreig daarmee een stuk te winnen. Nadat hij het aangevallen paard heeft weggespeeld val ik opnieuw zijn dame aan en het lijkt dan alsof ik daarna met een vork een pion kan winnen. Dat is niet zo, zie ik, want hij kan zijn dame wegspelen met een aanval op een paard van mij. Maar mijn tegenstander lijkt ervan overtuigd dat hij een stuk gaat verliezen en offert zijn paard voor twee pionnen. Ik kan er echter een terugwinnen en heb een mooie batterij met dame en toren op de open h-lijn. Er komt nog een toren bij op de open g-lijn. Alles afruilen en met een stuk meer kan het niet mis. Ik zie dat ik geforceerd de dames kan afruilen en zijn stelling maximaal onder druk kan houden. Op dat moment vind ik dat ik wel de beste zetten gespeeld heb om mijn aanval maximaal te versterken. En zowaar, thuis, bij de analyse met het schaakprogramma Komodo, blijkt er niet veel op aan te merken. Het is dan half tien en ik ben ervan overtuigd dat het ‘kat in het bakkie’ is; als eerste klaar en een mooi begin van het seizoen!
Mijn tegenstander houdt er een ander idee op na. Hij probeert juist de dames en de torens af te ruilen. We hebben dan allebei een loper van de zwarte velden, ik heb een paard en zes pionnen, waarvan een keten van vier op zwarte velden, hij heeft nog zeven pionnen, allemaal op wit. Zijn loper is sterker dan de mijne, het duurt even voordat ik die kan activeren. Ondertussen mis ik nog een mogelijkheid om mijn paard te offeren voor een vrijwel beslissende aanval, gefixeerd als ik ben op het idee de boel af te ruilen. Ik denk door te kunnen breken op de damevleugel en daar een vrijpion te creëren en op de koningsvleugel alles onder controle te kunnen houden. Daar bedenk ik een plan voor, dat alras veel te passief blijkt en vol gaten zit. Het lukt mijn tegenstander zijn loper te activeren, mijn koning huppelt de verkeerde kant op terwijl die van hem doodgemoedereerd mijn stelling binnenwandelt. En mijn stukken werken ook al niet samen. Mijn stelling bevalt me hoe langer hoe minder, en gebruik veel tijd om de dreigingen van mijn tegenstander te pareren. Alle lof voor hoe hij het maximale uit zijn stelling weet te halen!
Op de koningsvleugel worden alle pionnen geruimd, maar omdat zijn koning zo actief staat en mijn stukken verkeerd is dat alleen maar in zijn voordeel. Ik overzie tot overmaat van ramp ook nog eens dat hij met zijn loper mijn stelling kan binnenvallen en nog een pion kan gaan winnen. Mijn stukken staan te ver weg om afdoende te kunnen dekken. Komodo geeft aan dat hij met een schijnoffer van een pion vrijwel al mijn pionnen kan elimineren zodat mijn kansen op winst sowieso verkeken zijn. Hij houdt dan een paar verbonden pionnen over die alleen door een stukoffer tegen te houden zijn. Het is dan nog maar de vraag of ik dan nog remise kan houden.
Mijn stelling vertrouw ik inmiddels helemaal niet meer, volgens mij sta ik op verlies, al geeft Komodo nog steeds een plus voor mij aan. Met nog twee minuten op de klok, tegen twintig van hem, gooi ik er in arren moede maar een remisevoorstel uit. Tot mijn opluchting neemt hij het na enig nadenken aan, hij zag niet hoe hij kon winnen. Een shoot-out van Komodo geeft mij in de slotstelling slecht 25 procent.
Samengevat: we hebben allebei veel gemist. Ik heb een gewonnen stelling verprutst, mijn tegenstander heeft er uitgehaald wat er in zat. Maar heeft op het eind misschien nog wel de winst laten liggen. Een ’terechte’ uitslag??

Alexander Versluis vs. Ton de Vey 1-0

Na een rustige opening veroverde ik in het middenspel een belangrijke centrumpion, welke ik helaas na 3 zetten al weer knullig weggaf.
Hierna kwam er een stelling op het bord met steeds wisselende scherpe stellingen, waarbij ik steeds de overhand had.
Mijn tegenstander dacht vrij lang na en had derhalve zo’n half uur minder bedenktijd.
Hij speelde echter steeds de juiste zetten.
Op de 36e zet werd ik eigenlijk verrast door een paardzet waarbij mijn dame door wit’s toren aan werd gevallen. Hierna greep ik volledig mis. I.p.v. met mijn loper op g2 met schaak te nemen, waardoor de witte dame moest terugslaan en ik de nu niet meer door de dame gedekte toren kon nemen, speelde ik een kreukzet, waarbij ik een stuk verloor. Maar ik non wel enige pionnen rapen en dreigde alsnog met remise weg te komen.
Ik greep echter nogmaals mis en kon opgeven.
Al met al wel een leuke partij (achteraf) maar door mij bijzonder slecht gespeeld.
Sorry team!
(Noot van CK: Ton, je hoeft je in het geheel niet te excuseren. Het is geen pretje als laat op de avond de overwinning alleen afhankelijk is van het resultaat van jouw partij, je in tijdnood verkeert en bovendien de halve club zich rond jouw bord verdringt om te genieten van de voelbare spanning die boven de partij hangt. Volgende keer beter, Ton. Verleden jaar heb je voor ons team in de wedstrijd tegen Kennemer Combinatie in een identieke situatie wel het volle punt gepakt en ons de team-overwinning bezorgd).

Kees Kerkdijk vs. Ronald Kamps remise

Een Siciliaanse opening met de Sozin variant.
Wit kwam licht in het voordeel. Zwart ging over tot e6-e5 waardoor d6 achterbleef. Na een drie stukken ruil beheerste wit de halfopen d-lijn en had de goede loper terwijl zwart op gescheept zat met een slechte loper.
De pionnenstelling op de koningsvleugel liep vast zodat de strijd zich concentreerde op de damevleugel.
Wit rukte op met pionnen en koning, de zwarte koning ging daar eveneens een handje helpen. Alhoewel wit beter stond was er geen doorkomen aan zodat een zetherhaling uitnodigde tot remise.
De analyse met Fritz bevestigde mijn indruk dat ik de gehele partij ietsje beter stond, 0,5 tot 1,0 pion voordeel. Beide spelers speelden gelijkmatig en hele goede zetten zijn wederzijds niet gemist.

Peter van Diepen vs. Daniel Doorn 0-1

Mijn partij was een onvervalste A51 Budapest, Fajarowicz variation. Ik ken deze opening erg goed met zwart en speel die ter afwisseling van de reguliere openingen. De meeste schakers op mijn niveau kennen het spel van wit niet en dan zit je toch redelijk makkelijk in het zadel. Het spel wordt of heel voorspelbaar voor me of het wordt onvoorspelbaar. Maar ik heb er persoonlijk goede resultaten mee behaald, al staat deze opening als dubieus te boek. Maar op mijn niveau is dat geen beletsel. Mijn tegenstander speelt inderdaad een ongebruikelijke variant waarin ik een kwaliteit win, maar mijn paard nogal vast kom te staan op h1. Het kost wit alleen veel zetten om dat paard op te halen en daar ligt een kansje voor zwart voor wat initiatief. En als wit wat traag is, dan ligt er een kans om iets met f2 te gaan doen. En dat laatste gebeurde. De witte stukken lopen elkaar een beetje in de weg in het centrum en daardoor kan ik na mijn korte rokade met f5 en e4 een opmars van mijn pionnen uitvoeren. Wit heeft geen duidelijk spel, al deed een kleine onzorgvuldigheid me veel pijn. Was het niet dat mijn paard nog op h1 stond en dat na Dh4 ik gewoon mat dreig op f2. Na een onzorgvuldige g3 sla ik op h2 en de rest is geschiedenis. Mijn stukken rollen de witte stelling op en ik sleep de winst binnen. Over het geheel gezien terecht, al zullen sommige omstanders even vreemd gekeken hebben van mijn openingskeuze.

Foppe Reinders vs. Peter Duijs 1-0

Ik verloor na de opening op de 15e zet de d- pion. Door een afruil van de dames gaf zwart de open c-lijn weg en ik kreeg op de 25e zet de open d-lijn in handen. Ik was ook in het bezit van het loperpaar.
Peter heeft op zijn 22e zet heel lang nagedacht over zijn strategie. Na enig ruilen kreeg Peter een pion op c4 en ik op c3. In het vervolg werd zijn paard heel actief, maar door nauwkeurig verdedigen bleef ik vat houden op het spel. In het betrekken van zijn koning in het spel ging hij achter mijn witte loper aan, maar hij deed één zet te veel met zijn koning waardoor zijn toren verloren ging. Daarna gaf hij teleurgesteld op.

Paul Meijer vs.Theo de Bruijn 1-0

Het was een leuke partij tegen Theo de Bruyn. Theo probeerde in mijn koningsstelling binnen te dringen, maar toen ik de aanval afsloeg stonden al mijn stukken op zijn koningstelling gericht. Ik kon in het middenspel met een leuke combinatie mijn dame inwisselen voor twee torens en een paard. Later dwong ik hem zijn dame voor twee torens af te ruilen, waardoor ik een paard voorstond in het eindspel. Dit speelde ik goed uit en positioneerde mijn koning mooi voor mijn vrijpion, waarop mijn tegenstander het opgaf.