- 19:30 – 20:45, 2 mei 2024 – Training door Rob Hählen
- 21:00, 2 mei 2024 – Rapid R17-R18-R19
Nieuws
P4 speelt voor Sinterklaas
Purmerend 4 ging gisteravond roemloos ten onder tegen hekkensluiter De Groene Zes-Schaaklust 2.
Ze hadden er zin in die Zes (5 heren en een dame)
Romayn Brandsma ging er al snel af tegen Ron Smit. Wim en ik hadden het idee, dat Romayn mat in 3 miste..maar misschien hebben wij iets gemist…Invaller Serkan Milli hield Nico Weel keurig op remise, maar er had meer in gezeten…
Wim Dekker won wel netjes van Nel Sasbrink en Perry Koopmans kwam niet verder dan remise tegen Jan Olthof.
Maar zelf speelde ik ongeïnspireerd tegen Piet Sinnige. Ik werd langzaam maar zeker opgeknoopt door Piet, die terecht niet op mijn remise-aanbod inging, op een moment, dat ik dacht dat er door herhaling van zetten niet meer in zat. Piet zag dat scherper en bewees, dat ik het allemaal niet zo scherp zag…..kwam het door de hitte? Of snap ik echt niks van schaken?
Analyse met de computer gaf aan, dat ik het eigenlijk nergens veel beter heb kunnen spelen! Ik zal Sint vragen om een beter schaakprogramma…
Toen Ton van Diepen daarna nog in remise verzandde, omdat hij zijn rand-pluspion niet langs Amerigo van zijn tegenstander Axel Zee kon leiden, kwam deze strooiavond van Purmerend 4 tot een eind. Dit was niet het verlanglijstje dat we bij Sint hadden ingeleverd….Maar evengoed van harte gefeliciteerd aan onze sportieve Zes schaakvrienden uit Bovenkarspel.
Onze volgende partij is op 18 december uit tegen Degoschalm
Impressies van de wedstrijd Purmerend 3 – S.V. Het Spaarne 2
Een algemeen verslag van de wedstrijd verscheen eerder op deze website, zie gladiolen.
Hieronder volgen enige impressies van onze spelers. Onze spelers hadden wit aan de evengenummerde borden.
Rik Slaman
Bij aanvang kreeg ik te horen dat Paul Ruber aanwezig was en dat hij mijn tegenstander zou zijn voor de avond. Iets waar ik al rekening mee had gehouden. Ik was daar erg blij mee. Ik kende Paul niet als persoon maar ik wist wel dat het een sterke tegenstander zou zijn en dat hij in het verleden lid was bij Purmerend. Het grappige was dat Paul Neering mij voor de partij moed in sprak van goh Rik, je kan zomaar kans tegen hem maken, doe gewoon je best! Ik vind Paul een uiterst sympathieke man en waardeerde dit ook van hem.
Eenmaal begonnen aan de partij genoot ik vooral van het vuurwerk op het bord naast me. Ik zag Kees een poisoned pawn variant induiken in een variant van het Frans. Opvallend was een vroege Ld7 wat een bewuste omwisseling van de volgorde was. Echter speelde Kees heel scherp Le2 met directe dreiging en dat liep heel snel en genadeloos af voor Zwart. Zo’n snelle voorsprong geeft de burger moed.
Inmiddels had ik hier en daar al wat tactische valletjes gepareerd op mijn eigen bord. Het werd mij snel duidelijk dat ik met iedere zet van Paul rekening moest houden met het onlogische. Deze man maakt niet zomaar een blunder, er zit waarschijnlijk meer achter. Even op mijn handen zitten om de impulsieve neigingen uit mijn spel te halen. Voordeel van zo’n scherpe tegenstander is dat je noodgedwongen scherp moet zijn. De partij was snel interessant naar mijn mening.
De opening ging via een omweg naar het Frans. Op een bepaald moment hadden we zelfs exact dezelfde stelling op het bord als laatst toen ik tegen teamgenoot Ton speelde voor de interne competitie. Dit keer koos wit er niet voor om voor de ruilvariant te gaan. Ik blij!
Ik zelf had het gevoel dat de tactische trucs die Paul probeerde uit te halen ten koste gingen van zijn positie maar kon niet echt goed vinden hoe ik dat kon bestraffen. Zelfs toen Paul aanzienlijk minder tijd had als ik vond ik nog geen concrete openingen. Ik moet daar wel bij zeggen dat Paul een aantal pogingen van mij pareerde. Toen ik een rondje liep langs de borden zag ik geen directe verliesstellingen, hier en daar stonden we voor mijn gevoel gelijkwaardig qua stelling, op sommige borden zelfs wat beter. Wel hadden we hier en daar wat tijdsproblemen. Toen ik Paul een remise aanbod deed accepteerde hij deze vrij snel. Op zich ben ik tevreden met het resultaat. Minder content was ik met het feit dat ik 2 keer het opbouwen van een trucje aan Paul zijn kant over het hoofd zag. Nu kwam ik er mee weg maar ik zie dat wel als verbeterpunt voor mij zelf.
Al met al ben ik tevreden met de 4-4
Kees Kerkdijk
Mijn tegenstander speelde Frans en op het bord kwam de Nimzowitsch verdediging met e4-e5. Na afruil van Lb4 tegen Pc3 speelde hij 6. ……. Lc8-d7.
Deze zet komt zelden op het bord en Keres doet deze zet af met de woorden: “Andere Züge (dan Dc7 of Pe7) verdienen kaum ernsthafte Beachtung”. Fritz13 waardeert de zet Ld7 een halve pion zwakker dan de geijkte zetten Dc7 of Pe7.
Als wit verwacht ik hier altijd het onder vuur nemen van mijn centrum pionnen middels Dc7 en Pc6, maar dat bleef nu achterwege.
Ik beschouwde f7 als zwakte van zwart en dat was mijn leidraad voor mijn verdere zetten, zeker toen de zwarte loper drie zetten later naar a4 gespeeld werd om mijn c2 pion onder vuur te nemen. Mijn centrum gaf me geen zorgen want dat werd niet onder vuur genomen.
Na nog een zwakke zet kon ik de partij voltooien door op de 14e zet (14. De8) mat te geven.
Luc Preeker
Ton de Veij
Mijn tegenstander Paul Mathot speelde de Philidor tegen me en daar heb ik dacht ik toch wel enige ervaring mee.
Maar hij pakte de zaken agressief aan met 8. h6 en 9. g5 hetgeen mij toch wel enigszins verraste. Dat weerhield mij er niet van steeds de betere stelling te hebben volgens Fritz (+3), maar toen ik op de 19e zet mijn paard naar e2 speelde i.p.v. te offeren op b5 (was trouwens knap moeilijk te vinden) hield ik overigens nog wel een plusje over, maar dat was verwaarloosbaar. De druk van zwart nam meer en meer toe en ik dacht toen maar remise aan te bieden (28e zet) hetgeen door Paul wegens de stand op de andere borden werd afgeslagen. Toen alles was geruild en beiden in tijdnood verkeerden, ging het bij mij toch nog mis. De zwarte koning was rapper dan de mijne en met mijn laatste krachtsinspanning bood ik in hevige tijdnood wederom remise aan, hetgeen door Paul werd aangenomen (hij zag het kennelijk ook niet meer) en de stand van 4-4 op het scorebord kwam.
Nadere beschouwing leerde, dat ik verloren stond en achteraf dus blij was met deze remise.
Frank van der Moolen
Ik mocht met de zwarte stukken aantreden tegen Paul Neering.
Het was weer een bijzondere opening die op het bord verscheen, waarin ik uiteindelijk een pion nam en ervoor koos deze te verdedigen. Lange tijd hield ik een klein plusje in een vrij open stelling (hoewel alle stukken nog op het bord stonden, op dat ene pionnetje na), met koningen op hun beginpositie, een zwart paard op h6, een verdwaalde witte loper op g1, de witte dame verdedigend op c1 en zwarte pionnen op f4 en g5.
Na geruime tijd spelen kwam een doorbraak waarbij ik met mijn dame de toren op a1 won, in ruil voor een loper en verminderde activiteit van mijn stukken. Mijn kleine plusje was daarmee uitgegroeid tot groot voordeel. Even een paar gezonde zetten doen om mijn laatste stukken te activeren en mijn koning in veiligheid te brengen moest voldoende zijn.
Doch tijdnood drong zich weer eens op, in een nog steeds onoverzichtelijke stelling. De ongelukkige zet volgde snel, hoewel ik dat achter het bord nog niet doorhad. Ik ging nog steeds uit van winnend voordeel. Enkele zetten later was het Paul die een ongelooflijk vervelend sterk paard op c5 kreeg, terwijl het mijne nog altijd op h6 stond te niksen. Ik denk dat die paarden uiteindelijk de beslissing brachten, want na torenruil (toevallig voorval dat mijn dame eerst de toren op a1 pakte en maar liefst 17 zetten later de nog onbewogen toren op h1) was het de samenwerking tussen zijn dame en paard die mij uiteindelijk de partij deed verliezen. Mijn toren en paard konden daar niets tegen beginnen, terwijl mijn dame in een stil hoekje nog van de lekkere toren stond na te genieten.
Ik baalde behoorlijk dat ik het team niet de overwinning kon geven die ik halverwege de partij in gedachten had.
Toch zijn partijen als dit wel waar ik voor schaak: zeker geen saaie pot, aanvallende kansen voor beide kampen, veel rekenwerk, veel potentieel goede zetten en hier en daar wat menselijke foutjes. Gelukkig ook maar. Volgende keer zit ik weer aan die gelukkige kant.
Daniel Doorn
Voor wie mij als schaker kent weet dat ik niet hou van Siciliaans.
Ik heb me daarom weleens verdiept in een alternatief antwoord in het boekje “2 .. a3?”. Ikzelf noem het de mislukte Siciliaan. Als wit ga ik niet (meteen) mee in de strijd om d4 en ontwikkel richting een zet als f4 met een aanval op f7 of h7. Dit lukt niet altijd, maar vaak wel en dan wint wit zeer vaak.
Maar in dit geval lukte het niet en wordt het een positioneel spelletje. Dat gaat redelijk goed totdat ik een onnauwkeurigheid bega. Om niet mat te gaan moest ik vele sprongen maken en een pion offeren.
Gezien de stand besloot mijn tegenstander over te gaan tot eeuwig schaak en was wederom een half punt voor mij een feit.
De stand in NHSB klasse 2C is na de derde ronde als volgt:
Het is duidelijk dat we het kampioenschap niet meer helemaal in eigen hand hebben. En de drie huidige koplopers staan nog op ons programma.
De volgende ronde voor Purmerend 3 is op 12 december 2017 in een uitwedstrijd tegen het Alkmaarse De Waagtoren 5.
.
Schaakevenement in bibliotheek Landsmeer
Enerverend middagje Arnhem
Gisteren begon het 1e team met een 0-2 achterstand aan de moeilijke opdracht om dit nog te herstellen.
Op 2 voorafgaande donderdagavonden waren Lucas (bord 8 tegen Michiel Blok) en Wim (bord 5 tegen Tom Bus) al naar Arnhem getogen om daar vooruit te spelen wegens andere verplichtingen op de zaterdag. Helaas verloren beiden hun partijen.
Maar ons achttal was vastberaden om dit Arnhems varkentje te wassen.
Na ruim 2 uur konden we de 1-2 scoren, doordat Pieter aan bord 4 geen spaan overliet van de slappe witte openingsbehandeling van Otto Wilgenhof.
Een uurtje later was het echter alweer 1-3, omdat Enrico (bord 6) behoorlijk in de knoei was gekomen. Meestal manoeuvreert hij zich daar wel uit, maar Wouter van Rijn maakte het koel af.
En het werd zelfs 1-4, omdat Giel (bord 7) wat al te voortvarend aan het aanvallen was en daarbij zijn langgerokeerde koning ietwat uit het oog verloor. Analyses achteraf lieten echter zien dat de verdediging wel wat beter had gekund en ook de aanval liet wat te wensen over. Jammer voor Giel, die tegen zijn 1e nederlaag aan liep.
En tja dan wordt het toch wel een beetje zoals het weer op deze dag, af en toe zon, maar ook heel veel donkere luchten.
Maar zie daar was dan weer het zonnetje in de persoon van Peter,”opgeofferd”aan bord 1.
Gesterkt wellicht dat hij niet Bob Beeke (hun kopman) aantrof maar Pieter Verhoef een tegenstander van minder formaat maar wel hoger gerated dan Peter, speelde Peter een prima partij waarbij hij 3 pionnetjes snoepte en zijn tegenstander na 3,5 uur uiteindelijk het zinloze in zag van zijn verzet.
Nicky aan bord 9 tegen Sander Berkhout had een mooie witte pion op d6 gestald, hetgeen de Arnhemmer veel hoofdbrekens bezorgde. En toen er op b4 door wit nog een pion werd geofferd, werd de witte druk wel heel erg hoog. In de steeds groter wordende tijdnood voor onze man wist hij steeds de juiste voortzetting te vinden en kon Nicky (topscorer met 3,5 uit 4) weer een zege toevoegen. Klasse gespeeld!
De gelijke stand van 4-4 werd op het scorebord gebracht door Yong Hoon aan bord 2 tegen Peter Boel. Die stond echt heel goed, maar onze man wist allerlei verwikkelingen in de stelling te brengen, waarbij Boel in een gelijke stand de kwaliteit verloor (was een soort van Jan(Boel) en werd het punt binnengesleept, maar oef, dat was echt peentjes zweten.
Bleven over Barry aan bord 3 tegen hun topper Bob Beeke en Anton aan bord 10 tegen Murat Duman.
Stonden ze nou gelijk of beter of minder?
Ik zag dat Barry moest knokken om een eindspel van T en 3 verbonden pionnen tegen Barry L/P en 1 pion remise te houden en Anton stond wellicht weer ietsie beter.
Maar toen Anton in de wil om te winnen een pion verloor, zag het er slecht uit. Maar zijn prima loper was beter geposteerd dan het witte paard en dat zou wit niet zomaar winnen. In de razend spannende eindfase met wederzijdse tijdnood was wit zo vriendelijk om ook een pion weg te geven, waarna de kansen gekeerd leken.
Barry (die tegenwoordig aan het hardlopen is, o.a. vorige week de 7-heuvelenloop in Nijmegen en dus aan zijn uithoudingsvermogen werkt) had daar nu veel profijt van want ook hier was het spannend en uiteraard ook weer tijdnood.
Eerst bereikte Barry na 5,5 uur de veilige remisehaven na heftig geboden tegenstand en toen even later de arbiter van dienst mij vertelde dat Anton had gewonnen kreeg ik een heel zonnig gevoel over me.
Helaas had de goede man zich vergist, want ondanks dat Anton het paard had gewonnen stond de pion die moest promoveren op het verkeerde promotieveld, zodat het remise werd. De uitslag 1-0 voor ons stond al op het wedstrijdformulier.
Ondanks dat is na de 0-2 achterstand bij aanvang het uiteindelijke resultaat iets waarop we trots mogen zijn.
Mannen bedankt weer voor jullie geweldige inzet.
Het etentje na afloop in Brasserie De Burcht met een korting van 50% (IENS) dankzij een attente Nicky (hij was de hele middag scherp) smaakte ons uiteraard voortreffelijk. 5 punten uit 4 wedstrijden, het kan slechter.
Over 3 weken op 16 december spelen we in Utrecht uit tegen Oud-Zuylen.
De Dood of de Gladiolen (2)
NHSB klasse 2C: Purmerend 3 – Het Spaarne 2 4-4
gespeeld op 23 november 2017.
Eerder verscheen een artikel over het derde team onder deze titel, zie gladiolen 1, maar in de wedstrijd tegen Het Spaarne kreeg deze uitspraak voor het derde team zijn volle zwaarte en betekenis.
De sfeer was uitstekend.
Met het team van Het Spaarne uit Haarlem mochten we ook de oud-leden Paul Ruber en Wim Hoffenaar verwelkomen. Zij waren eind jaren 70 lid van onze vereniging.
Het betekende wel een spagaat voor de Purmerenders. Enerzijds zouden wij natuurlijk trots moeten zijn als zij beiden een goede prestatie gingen neerzetten want de basis daarvoor is uiteraard in hun jonge jaren bij de schaakclub Purmerend gelegd. Anderzijds stonden wij onder de gegeven omstandigheden niet naar een topprestatie van onze oud-leden uit te kijken!
Verder deed Joost Jansen mee, o.a. arbiter tijdens het TATA-Steel toernooi en hij schudde dan ook hier en daar handjes onder onze clubleden.
Ook hadden enkele schakers al eerder de degens met elkaar gekruist, o.a. Rik Slaman tegen Paul Nering. Dus het leek veel op een reunie.
Schrijver dezes had het geluk om snel klaar te zijn zodat hij zich volop op het teamleiderschap kon storten. Ook Rik Slaman speelde vrij snel remise tegen Paul Ruber, zeker een mooie prestatie van Rik tegen een +2000 speler.
Een probleem was echter dat op de resterende borden stellingen stonden die nog alle kanten op konden. En zelfs tegen 23:00 uur was dat nog de situatie. Wanhopig probeerde de teamleider toch een schatting te maken van de mogelijke uitslag om tenminste enige guidance te kunnen geven aan teamleden die hem zouden kunnen polsen over al of niet aan te nemen of aan te bieden remisevoorstellen.
Het dilemma bleek meteen al toen Frank van der Moolen, hevig in tijdnood, kwam informeren wat de prognose was want hij was in hevige tijdnood (volkomen normaal voor Frank) en wilde eventueel remise aan kunnen bieden. Welnu, de prognose was een plus voor Purmerend maar wel op basis van een overwinning van Frank omdat hij een kwaliteit voorstond!
Ook Ton de Veij had al gepolst over een uit te brengen remise aanbod omdat hij moeilijk stond. Dat werd toegestaan maar even later kwam hij vertellen dat hij toch verder zou spelen.
Luc Preeker bracht verlichting: als altijd een gambietpion achter kon hij zijn tegenstander toch niet overrompelen. Een toreneindspel met een min-pion zag de teamleider lang op zijn bord. Maar binnen korte tijd veranderde dat in twee pluspionnen en gezien het trefzekere zetten van Luc, duidend op groot winstvertrouwen, kon een overwinning tegemoet worden gezien. Korte tijd later was de 1-0 een feit.
De spanning liep echter verder op.
Ties Wijnen was verbijsterd omdat hij ongemerkt door zijn vlag was gegaan in een stelling waarin de strijd nog gestreden zou moeten worden.
Wim Hoffenaar speelde een goede partij tegen Paul Meijer. Paul stond ten tijde van deze partij eerste in de Keizer competitie en was 200 elo-punten sterker. Maar Wim kon Paul goed in bedwang houden en maakte welverdiend remise.
Paul Neering wilde remise aanbieden aan Frank, doch hij stuitte op een eensgezind “doorspelen” van zijn teamgenoten, en terecht want hij bracht wel een broodnodige winst binnen.
Dat heeft hij overigens wel geweten. De dood of de gladiolen vergt wel de uiterste inzet van een speler.
Na afloop moesten we hem de deur uitwerken. Ten eerste vergat hij zijn autosleutels en notatieboekje mee te nemen. Schrijver dezes ging achter hem aan en trof de helft van het team bij de uitgang met Paul duidelijk ongerust over het lot van zijn sleutels. Maar gelukkig kon ik, wuivend met zijn autosleutels en notatieboekje, hem uit de brand helpen.
Vervolgens moest Frank nog achter hem aan omdat Paul ook zijn ballpoint had vergeten, maar Frank kon hem nog voor het wegrijden de ballpoint in de hand drukken.
Bij een stand van 3,5-3,5 lag het lot in handen van Ton de Veij tegen Paul Mathot. Onder grote belangstelling van teamleden en clubleden werd de strijd gevolgd. De slogan “de dood of de gladiolen” werd nu veelvuldig gehoord.
Voor verdere verduidelijking van deze slogan zie gladiolen 2.
Vergeet ook niet te kijken naar wat Van Gaal erover zegt: gladiolen 3.
Al met al een zeer genoeglijke avond, een avond die je altijd zou willen meemaken tijdens een bondswedstrijd. Voor ons lidmaatschapsgeld hebben we overvloedig brood en spelen gekregen. Ook hebben we, gezien de belangstelling van de overige clubleden, anderen een leuke avond bezorgd.
Overigens kreeg schrijver dezes de opmerking van één der leden, horende de uitslag van 4-4, of ik nu ook weer moest schrijven dat, gezien de elo-ratings, we eigenlijk hadden moeten winnen.
Nou vooruit: Op basis van de ratings der spelers was de verwachting dat de wedstrijd in een 4,8-3,2 overwinning voor Purmerend zou eindigen. Gelukkig dat Elo niet alles zegt anders wordt het schaakleven zo saai!!
Binnenkort zullen de partij-impressies van de individuele spelers op deze website verschijnen.
De volgende bondswedstrijd van het Purmerend is een uit-wedstrijd op dinsdag 12 december a.s. tegen Waagtoren 5.
.