https:\/\/www.schaakbond.nl/wedstrijdschaak/knsb-competitie/2015-2016/klassen/1b

Het 1e team reisde gisteren af naar Nijmegen voor hun laatste wedstrijd van het seizoen.

Helaas waren we niet in de sterkste opstelling, omdat Enrico een feestje had en Wim herstellende is van een zware chemokuur. Datzelfde gold echter ook voor UVS. Zij misten Jaap Amesz, voor de insiders onder ons bekend als “Terror Jaap” uit het TV-programma De Gouden Kooi uit 2008.

Het kostte me deze keer veel moeite om 2 invallers te vinden, omdat van het 2e team de een geen zin had om naar het verre Nijmegen af te reizen, een ander had weer wat of zat in het buitenland, maar wilde wel graag.

Gelukkig was Peter bereid om mee te spelen. Vond het wel weer gezellig om mee te gaan en omdat er verder niemand meer was ben ik deze keer (bij gebrek aan beter) maar ingevallen.

Er stond niets meer op het spel, want wij waren veilig en UVS kon geen kampioen meer worden.

Dus kon er frank en vrij worden gespeeld.

En dat lukte bij de meesten wel.

In de mooie speelzaal van het gezellige Café Groenewoud in de buurt van Groesbeek startten we reeds om 12.00 uur, dus dat was vroeg vertrekken.

Gelukkig geen files onderweg.

Ikzelf had me aan bord 10 zwart gegeven en bood na 20 zetten en zo’n 2 uur spelen remise aan, omdat ik dacht en vond wat beter te staan.

Na enige tijd nadenken nam mijn tegenstander Thomas Willemsen het aan en probeerde (overigens met  wisselend succes) in de analyse te bewijzen, dat ik het verkeerd had gezien.

Waarom hij dan remise aannam is mij niet duidelijk geworden.

De tweede remise werd behaald door Lucas tegen Roy van den Hatert. Hij vond zelf dat hij niet zo lekker stond en bood remise aan.

Hierna werd er weer een halfje gescoord door Giel tegen Joost Retera. Bij de analyses in de auto terug hield Piet nog een hele uitleg dat Giel het op de 3e zet anders had moeten/kunnen doen. Zelfs in Amsterdam aangekomen om Piet thuis af te leveren ging hij nog even door. Dat is de ware trainer. Blijven hameren op dingen, die beter kunnen en jezelf aanzetten tot verdere bestudering van de door jou gekozen opening.

Drie remises terwijl er vrijuit kon worden gespeeld. Hier kwam wel verandering in toen Nicky tegen Guido van Mierlo een goede stelling uit handen gaf en verloor. Even later verloor ook Warner tegen Jaap Houben, na in een slechtere stelling een volle toren weggeven te hebben.

Maar er gloorde licht aan de horizon, want  Demre, Pieter en Piet stonden erg goed en Peter en Yong Hoon gelijk.

Eerst won Piet van Hans Klip, die hij enige weken geleden ook al trof in de Duitse competitie (toen werd het remise). Piet koos bewust voor de ongelijke lopers en dat pakte goed uit. Een voortreffelijke keuze van onze topscorer van dit seizoen (5 uit 8), welke eer hij overigens moet delen met Lucas, die een voortreffelijk seizoen speelde.

Hierna deed Demre  (midweeks vermoeid teruggekeerd van een 9-rondig toernooi in Dubai) wat er van hem werd verwacht, nl. winnen van Paul Span. Hij snoepte een pionnetje en nog eentje en hield toen een eindspel over van 2 losse pionnen en toren tegen een toren en dat maakte hij snel af.

Zo weer gelijk en eens kijken wat Pieter, Peter en Yong Hoon nog konden bewerkstelligen.

Pieter leek de overhand te hebben. Hij kwam prima uit de opening en het leek een kwestie van tijd of de zege was daar, maar dat viel toch tegen. IM David  Miedema verdedigde zich met hand en tand en er was geen doorkomen aan, dus toch remise.

Dan Peter (topscorer van het 2e team). Hij leek steeds beter te komen staan tegen Anton van Rijn, die bijna 200 ratingpunten meer had, maar na een heftige strijd zat er ook bij hem niet meer dan remise in.

Yong Hoon speelde tegen GM Maarten Solleveld (2519) een puike partij. Na een enigszins mislukte opening, kwam hij weer helemaal terug en Solleveld moest alle zeilen bijzetten om de remise binnen te halen. Voorwaar een voortreffelijke prestatie van onze 4e bord-man, die daar ook wel een tevreden gevoel aan overhield.

Hiermee kwam er dus weer een gelijkspel uit de bus. De laatste 4 wedstrijden eindigden allemaal in 5-5.

In deze zware 1e klasse B hebben onze mannen het uitstekend gedaan.

In de nazit in het gezellige en smaakvolle restaurant “In de Kazerne” hebben we het seizoen doorgenomen en zijn tot de conclusie gekomen, dat we best trots op deze prestatie mogen zijn. Een 7e plaats met 8 punten mag er zijn.

Ook werden er alweer plannen gemaakt voor het komend seizoen, waarbij we uiteraard hopen dat Wim Luberti ook weer van de partij is.

Voldaan na een uitstekende maaltijd keerden we zo rond 22.00 uur terug naar het Westen van ons landje.

Mannen tot aan de BBQ bij Kees op 21 mei.

Ton

stand

Afgelopen zaterdag speelde het 1e team van Eggert Purmerend de laatste thuiswedstrijd van het seizoen tegen het vorig seizoen uit de M-klasse gedegradeerde Voerendaal uit Zuid-Limburg.

Beide teams hadden aan een gelijkspel genoeg en dat was goed te merken.

Na een niet echt spectaculair middagje schaken werden de punten gedeeld en waren beide ploegen veilig en spelen volgend jaar weer in de 1e klasse.

De laatste uitwedstrijd is op 23 april in Nijmegen en dat is ook de verste uitwedstrijd na Apeldoorn, Den Haag, Voorschoten en Delft.

We hopen er tegen nr. 2 UVS een leuke pot van te maken. UVS is kansloos voor de titel dus er kan vrijuit worden gespeeld.

Ton de Veij

https:\/\/www.schaakbond.nl/wedstrijdschaak/knsb-competitie/2015-2016/klassen/1b

Ons 1e team speelde gisteren alweer een uitwedstrijd (voor het 3e achtereenvolgende jaar tegen DSC Delft) en dat ze in Delft bang waren, getuigt van het feit dat ze de Engelse GM Stewart Haslinger (2497) hadden laten overkomen om hen te helpen. Het was de 1e keer dat hij meespeelde en hij had zich volledig op Pieter  kunnen voorbereiden, zonder dat Pieter dit ook kon doen.

Ook hadden ze een tactische opstelling gemaakt, zodat hun 2 IM’s Chiel van Oosterom en Joost Michielsen aan de borden 4 en 7 plaatsnamen.

Veel hielp het niet, want wat is het waard zo’n tactische opstelling. Andere spelers met een (veel) lagere rating treffen dan sterkere spelers en gaan er dan geruisloos af.

Zo in het geval van Demre. Hij trof één van de 3 dames Talitha Munnik met maar liefst bijna 400 puntjes minder. Dat was ook te merken, want na 2 uur spelen konden de stukken in het doosje en stond het 1-0 voor ons.

Hierna ging Pieter na ruim 3 uur, na heftig tegengesparteld te hebben, onder het juk door van de Engelse GM.

Even later stonden we alweer voor, omdat Enrico na een uitstekende aanval IM  Chiel van Oosterom tot overgave dwong. Fantastisch gespeeld Enrico!

Na zo’n 4 uur spelen moest Giel tegen Mathieu Freeke (ca. 200 punten meer) het hoofd buigen. Hij moest een zware witte centrumaanval bekopen met verlies van randpion op a7 en toen was er geen kruid meer tegen gewassen.

Eigenlijk moest Giel op deze dag dochter Anouk helpen verhuizen, maar ik had me veel inspanningen getroost om haar op andere gedachten te brengen hetgeen uiteindelijk lukte. Bedankt nog Anouk!

Nicky speelde tegen een agressieve Joost Michielsen, die speelde alsof hij om 2 uur ergens anders een afspraak had. Met nog een paar minuten op de klok en nog vele zetten te doen, kon Nicky het heft in handen nemen temeer omdat Joost snel bleef spelen. Het zag er naar uit, dat ook de 2e IM zou worden verslagen maar even een gebrek aan concentratie kostte een stuk, maar door een verre vrijpion bleef het lastig voor de Delftenaar. Maar wat onze man ook deed, het was vechten tegen de Delftse bierkaai en zo stonde we voor het eerst achter (2-3).

Yong Hoon offerde in een gelijke stand een kwaliteit en kreeg een gevaarlijke aanval, mede door een prima geposteerde loper. Vaak is het niet beter om een kwal te winnen, als de tegenstander een sterke loper heeft. Na wat heen en weer gespeel, kwam Yong Hoon sterk terug en bracht de stand weer in evenwicht.

Maar toen moest Anton, invaller voor Warner, na uitstekend gespeeld te hebben, zijn meerdere in Sebastiaan Smits erkennen. Wat hij ook deed zijn tegenstander speelde het erg sterk en daar was weer de achterstand.

Maar de rest van de partijen bood uitzicht op meer.

Piet aan bord 1 speelde tegen Lisa Hortensius en deze keer had Piet eens meer tijd dan zijn tegenstandster. Opzienbarend zo iets en ik begon mij al ernstig zorgen te maken. Dit is niet goed, dacht ik. Maar Piet verbeterde zet voor zet zijn stelling, raapte een pionnetje en zette zijn 2 lopers zo sterk neer, dat vooral het paard en in mindere mate de loper van Lisa weinig konden uitrichten.

Lucas en Wim hadden inmiddels stellingen bereikt tegen resp. de 3e vrouw Martine Middelveld en Jan-Pieter Vos, die hoop gaven op meer dan een gelijkspel.

Wim kreeg een eindspel van toren en 2 pionnen tegen Jan-Pieter een toren en 3 pionnen. Wim zag al heel snel, dat dat niet te winnen was voor wit en dus waren alle ogen op Lucas gericht. Hij had de gehele partij beter gestaan en toen hij een pion had gewonnen gaf de computer +4 aan. Een duidelijk slechte zet bood Martine de kans om de remisehaven in te vluchten en zo werden de laatste 3 partijen binnen 1 minuut beslecht.

Wim en Lucas remise en Piet winst brachten de 5-5 op het scorebord.

Weer een puntje er bij, maar nog niet veilig. De laatste 2 wedstrijden (op 2 april thuis tegen Voerendaal en op 23 april uit tegen UVS in Nijmegen) moeten het eventueel benodigde laatste punt binnenbrengen in deze sterke zuidelijke 1e klasse.

Ook mag nog even worden gewezen naar arbiter Arthur Schuering, die werkelijk overal bij stond en die niets ontging.

Heel fijn om zo’n arbiter te hebben. bedankt Arthur!

Het dinertje bij de plaatselijke Italiaan smaakte ons uitstekend en was als vanouds weer erg gezellig, waarbij wel opviel dat Giel erg rustig was. Achteraf had hij waarschijnlijk toch liever helpen verhuizen!!

Ton de Veij

Uitslagen en de stand

Gisteren speelde het 1e team van Eggert Purmerend de belangrijke wedstrijd tegen Paul Keres uit Utrecht. Voor diegenen die niet weten wie Paul Keres was.

Paul Keres was een GM uit Estland en overleed op 59-jarige leeftijd in 1975. Hij heeft een 30-tal openingsvarianten nagelaten en was in de jaren ’50 en ’60 één van de sterkste schakers ter wereld.

Het ratingverschil was iets in ons voordeel, maar de Utrechters hadden een puntje meer.

Al snel was er op bijna alle borden spektakel te zien. Zo offerde Jan Breukelman tegen Piet al snel een kwaliteit en zo te zien was dat wat voorbarig. Ook Wim kon het niet nalaten om  een pion te offeren, maar daarvoor kreeg hij wel meer ruimte waar hij erg secuur mee omsprong.

Na zo’n 2 uur spelen zag het er bijkans prima voor ons uit.

Na 3, 5 uur werd het 1e puntje door Lucas gescoord. Was hij de vorige wedstrijd nog de laatste, nu zag hij kans middels een uitstekende verdediging, de offers van Jeroen Bollaart te ontmantelen en als 1e een vol punt te scoren. Even later was het de beurt aan Giel. Hier gebeurde ook van alles. Maar het offer wat Anton Rosmuller bracht, gaf wel enige hoofdbrekens, maar de ver vooruitgeschoven pion op e6 werd van 4 kanten door Giel belaagd, hetgeen teveel van het goede was en we met 2-0 voorstonden.
Zijn partij:

Over de andere borden hadden we, behalve bij Demre nog geen reden tot klagen.

Helaas kon een tijdens de partij ziek geworden Nicky ondanks een in 1e instantie prima positie het niet bolwerken tegen Bert Both en zo was daar bij het ingaan van de tijdcontrole de 1e nul en al snel volgde er een nul voor Pieter.

Na zo’n 15 zetten had Hugo ten Hertog nog maar zo’n 6 minuten bedenktijd en Pieter nog zo’n 50 minuten en ik vond ook nog dat Pieter beter stond. Maar Hugo haalde alles uit de kast, won een paar pionnen en toen kon onze kopman opgeven.

Yong Hoon was de volgende die verloor. Na een goed begin en een goede stand, ging het tegen de tijdcontrole danig mis tegen het jonge talent Casper Schoppen. En zo was de score ineens 2-3 in ons nadeel.

Enrico stond zeker niet slechter en kon in het eindspel een pionnetje winnen. Helaas niet genoeg voor de winst en remise werd zijn deel tegen Paul Hommerson.

Op de overige borden stonden Wim gewonnen, Demre slecht, Warner wellicht iets beter en Piet minder, zodat we moesten hopen op maximaal een gelijkspel.

Demre verloor uiteindelijk tegen Xander Wemmers, na met een kwaliteit minder nog van alles te hebben geprobeerd met een verre pion, maar  IM Wemmers gaf geen krimp en scoorde de 2 1/2 – 4 1/2.

In Warner’s partij ging van alles mis met de klok. Eerst had na de tijdcontrole een of andere onverlaat (niemand weet wie) de klok bij het bord weggehaald (beide spelers liepen even rond om zich van de stand op de resterende borden op de hoogte te stellen). Helaas kon de arbiter van dienst de klok niet instellen en deed Warner’s tegenstander dit maar zelf. Maar in het 2e gedeelte kwam Warner er achter, dat de per zet toegevoegde 30 seconden er niet meer bijkwamen. Dus weer de klok ingesteld en wederom gaf de arbiter niet thuis. Niet om het een of ander, maar daar is de wedstrijdleider toch ook voor.

Hij moet toch tenminste de klok kunnen instellen.

Hierna gaf ik Warner het teken om vol op de aanval te gaan en te gaan forceren.

Eerst won Wim na een uitstekend gespeelde pot na een nog wat moeizaam eindspel.

En Warner voerde de druk op tegen Marijn Otte, die een op a8 staande loper behoorlijk had buitengesloten.

Hij won een pion op de h-lijn en toen zijn 2 verbonden pionnen op de koningsvleugel naar voren stoven, was er geen houden meer aan en was de stand met          4 1/2 – 4 1/2 gelijk en moest Piet het laatste halfje zien binnen  te halen.

Piet had na het kwaliteitsoffer zijn zaakjes goed op orde, maar overzag helaas een goede voortzetting en toen keerden de kansen voor Breukelman en resteerde er een eindspel met zwart een loper en 3 pionnen tegen Piet een toren.

Met voor beiden steeds nog maar weinig seconden op de klok gaf Piet een demonstratie weg van hoe zo’n eindspel gespeeld moet worden. De talrijke toeschouwers keken ademloos toe. Eerst offerde zijn tegenstander nog een pion, maar de witte koning ging naar het juiste veld en de witte toren belaagde koning, loper en pionnen steeds van de achterkant. En wat Jan Breukelman ook probeerde (er werden talloze zetten uitgevoerd) Piet vond steeds de juiste zetten.

Toen de concentratie van de Utrechter even weg was, sloeg Piet de gedekte vrijpion pardoes met zijn toren er af en kon even later de resterende pion met zijn koning buitmaken en resteerde er slechts een loper. Remise was zijn deel na een zinderend partijslot.

Geweldig gespeeld Piet.

Achteraf overheerste het uiteindelijke resultaat van 5-5, maar na alles overdacht te hebben vind ik wel, dat we ook nu weer onszelf iets tekort hebben gedaan.

Onze concurrenten Voorschoten en DD verloren beiden, zodat het gat met de degradatieplaatsen weer ietsje groter is geworden.

De volgende wedstrijd is op 19 maart in Delft tegen concurrent DSC Delft, die met 6 punten 1 punt meer heeft.

Met dank weer aan de ondersteunende krachten Jan en Foppe, die alles weer in goede banen leidden.

Ton de Veij